Lezersrecensie
Prachtig, pakkend en levensecht!!
In hun eigen land was het alleen maar armoede, ziektes en vroegsterfte. De ouders van Isidro besloten een betere kans voor hun kinderen te creëren en maakten de grote oversteek. Eenmaal aangekomen in het zuiden van de Verenigde Staten treffen hen de armoede en manier van leven daar. De trotse familie Serpas komt tot de conclusie dat ze ook hier onderaan de rangorde staan en trekt verder de delta in, weg van de grote stad New Orleans met alle verleidingen en gevaren. Wanneer ze in het gebied Terre-aux-Boeufs komen vinden ze hun plek. Afgelegen en vruchtbaar. Hier gaan ze zich settelen. Door hard te werken en de natuur te trotseren komen ze een heel eind. Trots op hun familiegeschiedenis vertelt Isidro dit verhaal aan zijn kleinzoon Amaro. De binding met het thuisland is altijd gebleven en Isidro heeft altijd heimwee gehouden. Dat komt ook omdat ze als Isleños altijd buitenstaanders zullen zijn, vrije slaven, vrije boeren. Toch weet deze familie dit stigma te trotseren en blijven ze met de andere Europese immigranten op zichzelf. Met Isidro als groot boegbeeld voor de familie voor de generaties die volgen.
De hete zomers, de jacht en het harde werken in de Bayou zijn inmiddels een tweede natuur voor de Serpas familie en ze kunnen zich prima redden. Maar Moeder Natuur heeft in deze streek vaak andere plannen en de macht van de Mississippi is enorm. Het kostbare bewerkte land waar ze van kunnen leven is geregeld in gevaar. Volledig zelfredzaam en zich aanpassend op wat de natuur voor hen in petto heeft, weten ze zich generaties lang staande te houden. Een veerkrachtige enclave van emigranten die hun eigen identiteit koesteren en bewaken. Toch kan niet iedereen de verleiding van de grote stad weerstaan, de familie krijgt te maken met verdriet en teleurstelling.
Wanneer je het boek openslaat zie je een soort stamboomoverzicht. Het beslaat de periode 1750-1950 waarin tien generaties van de familie Serpas (over)leven in de Mississippidelta. Vier delen maken dat het boek overzichtelijk leest en geven telkens een kenmerkende gebeurtenis aan. Met titels als: Moeras, Oorlog, Vloed en Orkaan weet je ongeveer wat die zal zijn maar er is zoveel meer.
Winkels vertelt het verhaal van een emigrantenfamilie die de Amerikaanse droom nastreeft. Levendig en ontzettend gedetailleerd beschreven maak je kennis met de familie Serpas. Hun start en verdere leven in de omgeving van het door muggen en alligators doordrenkte moeras is bijna tastbaar. Frustratie en aanpassing, acceptatie en afstand. Alles wat de familie op haar pad krijgt lijkt wel een uitdaging. Gevolgd door periodes van armoede en tegenslag maar altijd die trots en het overlevingsinstinct. Dat is hen met de paplepel ingegoten, een tweede natuur. De (klein)kinderen weten niet beter, ook zij groeien op in de Bayou en krijgen de familiegeschiedenis mee. Iedereen draagt zijn steentje bij, niemand hoeft honger te lijden. De elementen van de natuur blijven een uitdaging, telkens weer is het een kwestie van aanpassen en meeveren. Het is een hard leven.
Winkels beschrijft de generaties en gebeurtenissen van de familie in een vloeiende en prachtige schrijfstijl. Hij neemt je aan de hand en je begeeft je als lezer in het benauwde moeras, je voelt de bedompte wind en je ruikt het water van de Mississippi. De strategische plek waar de familie woont is van essentieel belang voor de regio en dus zijn er kapers op de kust. De familie is generaties lang volhardend en onwrikbaar, maar ook zij zijn maar mensen en hebben hun grenzen. Het menselijke aspect dat Winkels van zo dichtbij weet te benaderen maakt dat je betrokken raakt. En dat het hele boek lang! Politieke ontwikkelingen in de periode van Lincoln, de slavernij, het opdringende water, handel, geld, prostitutie, gokken en nog veel meer maken dat er altijd wel iets speelt in de omgeving van New Orleans. De mythes en verhalen die in die regio rondgingen, heeft Winkels naadloos in het verhaal weten te weven. De onderlinge familieverhoudingen, de relaties en de hiërarchie zijn bijzonder mooi en heel klein gehouden. Waar klein groot in kan zijn. Het raakt je.
Gaandeweg de jaren ontwikkelen zowel de regio zich als de familie. Ze hebben geen keuze. Maar in sommige dingen geven ze niet toe. De bloeiende handel, de broeierige sfeer, de vele bevolkingsgroepen en de wetten die naar het leven worden aangepast. Dát is New Orleans en dat is precies wat de Serpas familie van haar voordeur probeert te weren. Het is een smeltkroes van culturen, rassen, nationaliteiten, goed en slecht, arm en rijk. Er zijn meer donkere mensen dan blanken in de stad, er is voodoo waar men bang voor is. De criminaliteit is hoog en Isidro is voornemens niet vaker in de stad te komen dan strikt noodzakelijk. Maar het lot beschikt anders. Wanneer Oorlog het pad kruist van de familie is er verdriet. Wanneer de rijken denken de Mississippi de baas te kunnen, is er ongeloof. Wanneer een orkaan aan land komt is er verbazing. Hun weerbarstigheid lijkt aangeboren, hun lef bewonderenswaardig. De familie Serpas is een te bewonderen groep mensen die weet wat overleven inhoudt. Maar wanneer de jongste generatie, na alles wat hun (voor)ouders hebben meegemaakt, te maken krijgt met de menselijke invloed op het gebied is het nog maar de vraag of ze daartegen bestand zullen zijn. De corruptie is oppermachtig, hun bron van inkomsten wordt bedreigd. Wat heeft de familie nog aan vechtlust over?
De waanzinnig mooie cover is kenmerkend voor de regio. Hij past naadloos in het verhaal en zal eenieder aanspreken als het over de machtige Mississippi gaat. Isidro, Amaro, Lorenzo, Lucas en hun familie vertellen hun verhaal. Het zijn innemende en hardwerkende mensen met hun goede en slechte beslissingen. Wat hen bindt is de liefde voor de familie en haar geschiedenis, hun roots en het (steeds weer) opbouwen van een leven in dit weerbarstige gebied. Levend van de visserij, suikerriet, de pelsjacht of meloenen, het maakt niet uit. Je loopt met de familie mee, generaties lang. Je maakt kennis met de (klein)kinderen van Isidro en ondergaat met hen de uitdagingen die hun pad kruisen. Ze weten wat het is om te overleven, om hard te werken. De ontwikkeling en exploitatie van het gebied zorgen voor een continue strijd. Het boek staat boordevol verhaallijnen en deze zijn prachtig uitgewerkt. Door een keer te googelen kom je veel zaken tegen die echt gebeurd zijn en dat maakt het allemaal zoveel meer écht. Je komt eigenlijk ogen te kort. Iedere generatie heeft te maken met lief en leed én met Moeder Natuur. De antipathie tegen het stadse leven is iets dat als een rode draad door het verhaal van de familie heenloopt. Maar ze blijven Isleños, in hart en nieren. Prachtig!
5 dikke sterren!
De hete zomers, de jacht en het harde werken in de Bayou zijn inmiddels een tweede natuur voor de Serpas familie en ze kunnen zich prima redden. Maar Moeder Natuur heeft in deze streek vaak andere plannen en de macht van de Mississippi is enorm. Het kostbare bewerkte land waar ze van kunnen leven is geregeld in gevaar. Volledig zelfredzaam en zich aanpassend op wat de natuur voor hen in petto heeft, weten ze zich generaties lang staande te houden. Een veerkrachtige enclave van emigranten die hun eigen identiteit koesteren en bewaken. Toch kan niet iedereen de verleiding van de grote stad weerstaan, de familie krijgt te maken met verdriet en teleurstelling.
Wanneer je het boek openslaat zie je een soort stamboomoverzicht. Het beslaat de periode 1750-1950 waarin tien generaties van de familie Serpas (over)leven in de Mississippidelta. Vier delen maken dat het boek overzichtelijk leest en geven telkens een kenmerkende gebeurtenis aan. Met titels als: Moeras, Oorlog, Vloed en Orkaan weet je ongeveer wat die zal zijn maar er is zoveel meer.
Winkels vertelt het verhaal van een emigrantenfamilie die de Amerikaanse droom nastreeft. Levendig en ontzettend gedetailleerd beschreven maak je kennis met de familie Serpas. Hun start en verdere leven in de omgeving van het door muggen en alligators doordrenkte moeras is bijna tastbaar. Frustratie en aanpassing, acceptatie en afstand. Alles wat de familie op haar pad krijgt lijkt wel een uitdaging. Gevolgd door periodes van armoede en tegenslag maar altijd die trots en het overlevingsinstinct. Dat is hen met de paplepel ingegoten, een tweede natuur. De (klein)kinderen weten niet beter, ook zij groeien op in de Bayou en krijgen de familiegeschiedenis mee. Iedereen draagt zijn steentje bij, niemand hoeft honger te lijden. De elementen van de natuur blijven een uitdaging, telkens weer is het een kwestie van aanpassen en meeveren. Het is een hard leven.
Winkels beschrijft de generaties en gebeurtenissen van de familie in een vloeiende en prachtige schrijfstijl. Hij neemt je aan de hand en je begeeft je als lezer in het benauwde moeras, je voelt de bedompte wind en je ruikt het water van de Mississippi. De strategische plek waar de familie woont is van essentieel belang voor de regio en dus zijn er kapers op de kust. De familie is generaties lang volhardend en onwrikbaar, maar ook zij zijn maar mensen en hebben hun grenzen. Het menselijke aspect dat Winkels van zo dichtbij weet te benaderen maakt dat je betrokken raakt. En dat het hele boek lang! Politieke ontwikkelingen in de periode van Lincoln, de slavernij, het opdringende water, handel, geld, prostitutie, gokken en nog veel meer maken dat er altijd wel iets speelt in de omgeving van New Orleans. De mythes en verhalen die in die regio rondgingen, heeft Winkels naadloos in het verhaal weten te weven. De onderlinge familieverhoudingen, de relaties en de hiërarchie zijn bijzonder mooi en heel klein gehouden. Waar klein groot in kan zijn. Het raakt je.
Gaandeweg de jaren ontwikkelen zowel de regio zich als de familie. Ze hebben geen keuze. Maar in sommige dingen geven ze niet toe. De bloeiende handel, de broeierige sfeer, de vele bevolkingsgroepen en de wetten die naar het leven worden aangepast. Dát is New Orleans en dat is precies wat de Serpas familie van haar voordeur probeert te weren. Het is een smeltkroes van culturen, rassen, nationaliteiten, goed en slecht, arm en rijk. Er zijn meer donkere mensen dan blanken in de stad, er is voodoo waar men bang voor is. De criminaliteit is hoog en Isidro is voornemens niet vaker in de stad te komen dan strikt noodzakelijk. Maar het lot beschikt anders. Wanneer Oorlog het pad kruist van de familie is er verdriet. Wanneer de rijken denken de Mississippi de baas te kunnen, is er ongeloof. Wanneer een orkaan aan land komt is er verbazing. Hun weerbarstigheid lijkt aangeboren, hun lef bewonderenswaardig. De familie Serpas is een te bewonderen groep mensen die weet wat overleven inhoudt. Maar wanneer de jongste generatie, na alles wat hun (voor)ouders hebben meegemaakt, te maken krijgt met de menselijke invloed op het gebied is het nog maar de vraag of ze daartegen bestand zullen zijn. De corruptie is oppermachtig, hun bron van inkomsten wordt bedreigd. Wat heeft de familie nog aan vechtlust over?
De waanzinnig mooie cover is kenmerkend voor de regio. Hij past naadloos in het verhaal en zal eenieder aanspreken als het over de machtige Mississippi gaat. Isidro, Amaro, Lorenzo, Lucas en hun familie vertellen hun verhaal. Het zijn innemende en hardwerkende mensen met hun goede en slechte beslissingen. Wat hen bindt is de liefde voor de familie en haar geschiedenis, hun roots en het (steeds weer) opbouwen van een leven in dit weerbarstige gebied. Levend van de visserij, suikerriet, de pelsjacht of meloenen, het maakt niet uit. Je loopt met de familie mee, generaties lang. Je maakt kennis met de (klein)kinderen van Isidro en ondergaat met hen de uitdagingen die hun pad kruisen. Ze weten wat het is om te overleven, om hard te werken. De ontwikkeling en exploitatie van het gebied zorgen voor een continue strijd. Het boek staat boordevol verhaallijnen en deze zijn prachtig uitgewerkt. Door een keer te googelen kom je veel zaken tegen die echt gebeurd zijn en dat maakt het allemaal zoveel meer écht. Je komt eigenlijk ogen te kort. Iedere generatie heeft te maken met lief en leed én met Moeder Natuur. De antipathie tegen het stadse leven is iets dat als een rode draad door het verhaal van de familie heenloopt. Maar ze blijven Isleños, in hart en nieren. Prachtig!
5 dikke sterren!
1
Reageer op deze recensie
