Wauw!

Het had allemaal anders moeten aflopen. Dat gevoel van schuld achtervolgt Aurora Scalviati al anderhalf jaar en ondanks therapie komt ze niet van het trauma af dat ze tijdens haar werk als politieagente heeft opgelopen. Ze kan niet meer in haar oude team functioneren en er volgt een overplaatsing. Aurora is nog niet eens begonnen wanneer het werk haar al vindt en haar oerinstinct als vanouds begint te borrelen. Maar ze stuit meteen op weerstand van wie haar collega’s gaan worden, dat voorspelt niet veel goeds maar ze zet door en kan een blik werpen op een afschuwelijk tafereel op de plaats delict. Haar geniale brein in combinatie met een aangeboren speurdersinstinct vertellen haar meteen dat dit foute boel is. In bloedletters ziet ze de tekst ‘Je zal geen kwaad doen’ op de muur. Welkom in Sparvara Aurora!

Dit thrillerdebuut van Barbara Baraldi is een regelrechte hit in haar thuisland Italië en het is me snel duidelijk waarom. Aurora is zwaar getraumatiseerd en een dame met een uitgesproken karakter. Die combinatie maakt haar meteen meer dan interessant. De manier waarop ze zichzelf introduceert bij haar nieuwe collega’s, is kenmerkend voor een sterke vrouw die niet snel onder de indruk is maar wel gebukt gaat onder haar, door zichzelf opgelegd, verantwoordelijkheidsgevoel. Het loslaten van wat er is gebeurd is moeilijk en dat sijpelt door in het heden. Toch belemmert het Aurora niet haar werk vol overtuiging te doen, ze weet meteen dat ze te maken hebben met iets ongewoons. Het is echter de kortzichtigheid van het korps waar ze nu werkt waardoor er voorbarig iemand wordt opgepakt waarvan Aurora zeker weet dat deze niet verantwoordelijk is voor de moord, ze voelt het intuïtief aan maar ze praat tegen dovemansoren. Ze zwemt tegen de stroom in maar krijgt toch hulp van collega Bruno. Puur op haar gevoel gaan ze graven in de hoop de juiste dader te kunnen vinden. Maar ook moet ze los zien te komen van haar demonen uit het verleden, iets dat makkelijker lijkt dan het is.

Wauw! Wat een ouderwets goede thriller is dit zeg. Heerlijk! Ondanks dat een bloedige tekst op een plaats delict niet iets nieuws is voelt het wel zo. En dat komt door de gehele enscenering die Baraldi gebruikt. Meteen al zit je in het verhaal, er is meteen sprake van een opbouwende spanningsboog. De mooie schrijfstijl leest lekker weg en de beeldende sfeerbeschrijvingen doen de rest. Tel daarbij een meer dan fascinerende hoofdpersonage, intimidatie, een trauma en een overactief politiebrein op en succes is verzekerd! En dat klopt want Je zal geen kwaad doen is in meerdere opzichten een knaller.

Het trauma van Aurora verklaart veel van haar beweegredenen, ze heeft volgens zichzelf iets goed te maken. Je vraagt je af of dát de reden is dat ze zich zó vastbijt in deze zaak. Het is merkbaar dat ze niet ‘goed valt’ in haar nieuwe werkomgeving en ik had het met vlagen oprecht met haar te doen. Baraldi beschrijft dat allemaal beeldend en heel menselijk waardoor je een hekel krijgt aan sommige personages. Aurora wekte meteen sympathie bij me op en ik bewonder haar doorzettingsvermogen en kracht. Een bijzonder sterke vrouw die het met vlagen heel erg moeilijk heeft. Maar opgeven is voor haar geen optie, ze heeft er alles voor over deze gek te stoppen. Aurora is er namelijk van overtuigd dat wanneer ze dat niet doet er meerdere slachtoffers gaan vallen.

Het verhaal is gehuld in mysterie en duisternis, het zit ijzersterk in elkaar. Meerdere lijntjes worden door Baraldi uitgeworpen, dit doet de spanning alleen maar goed. Dat het niet altijd meteen duidelijk is hoe en waarom is van grote meerwaarde, je zit op het puntje van je stoel te wachten tot de plot. Uiteindelijk klopt alles perfect en dat resulteert dan weer met een fantastische finale, die maakt het helemaal af. Wat een feest voor spanningszoekers is dit boek! Zó hoort een thriller je vast te pakken! Voor de liefhebbers van een échte gruwelijk goede thriller is dit een absolute mustread!

Gaat hier nog een vervolg op komen? Dan ligt de lat heel hoog want Je zal geen kwaad doen scoort meteen het maximaal aantal sterren: vijf dus! Ik ben fan.