Heerlijk en onbevangen

Het leven van de 38-jarige Rosie loopt niet helemaal zoals gewenst en in een vluchtpoging gooit ze het roer volledig om. Ze vertrekt uit haar vertrouwde omgeving om als Nanny aan het werk te gaan in New York. Ze komt te werken bij de rijke familie Wilder-Bingham. De upper class van NY heeft alle denkbare luxe maar heeft ook zo haar problemen en al snel raakt Rosie betrokken bij het gezinsleven en hun uitdagingen. Intussen heeft ze de zorg over de achtjarige tweeling Tomas 'Rood' en Kemble 'Drie' op zich genomen en ze geniet van de jongens en hun ontdekkingsreis door het leven. Het is voor Rosie als juf een heerlijke afleiding van haar eigen zorgen. Toch gaat niet alles over rozen. Zo is de vrouw des huizes, Glen Wilder-Bingham, een verhaal apart en merkt Rosie dat opa Thomas meer in z'n mars heeft dan hij op het eerste oog doet vermoeden. Rosie krijgt langzaamaan steeds meer inzicht en invloed op het gezin en dat gaat niet zonder gevolgen.

Meteen al is het surrealistische van dit verhaal duidelijk. Op het ongeloofwaardige af maar oh zo leuk weet Rosie een plaats te verkrijgen in het gezin Wilder-Bingham maar ook bij jou als lezer. Deze vrouw is een wervelwind aan charme en daarbij ook nog eens hartveroverend. Ze rolt van de ene situatie in de andere en haar medepersonages rollen, al dan niet vrolijk, met haar mee. Rosie weet in no time de vastgeroeste familie te overdonderen met haar typisch Britse manier van doen en dat valt niet bij iedereen in goede aarde. Niet alles is dus even leuk, nee er zijn zeker hele serieuze voorvallen die tot nadenken stemmen. Zo is Glen Wilder-Bingham, de oma en vrouw des huizes, met zichzelf in een strijd geraakt waar ze maar niet uit lijkt te komen. Ze stuurt het gezin aan als een bedrijf, iedereen moet voldoen aan haar maatstaven. Dit heeft behoorlijk consequenties voor de andere gezinsleden. Haar man Thomas en zoon Kemble hebben daar indirect ook veel last van maar ook voor de drie kleinzoons is ze niet de meest knuffelige oma. Kemble heeft sowieso een moeilijke tijd, hij ligt in scheiding met de moeder van de drie jongens en moet daarbij voldoen aan de eisen van zijn perfectionistische moeder. De onderlinge familiebanden worden behoorlijk op de proef gesteld wanneer Rosie, goedbedoeld en vooral erg grappig, haar bijdrage levert aan dit gezin vanaf het moment dat ze haar voeten over de drempel zet. Iedereen heeft zo z'n geheimen en onuitgesproken gedachten en de manier waarop deze worden uitgesproken en samenkomen is geniaal te noemen. De scherpe blik van de huishoudster is fenomenaal en haar humor gortdroog. Ook zij komt tot bloei na de komst van Rosie. Toch gaat het gezin te maken krijgen met tegenslag en diverse uitdagingen die het uiterste vragen van ieders inzet en voorstellingsvermogen. Ook Rosie ontspringt die dans niet.

Dawn French heeft met Rosie een hilarisch personage met serieuze kanten neergezet in een niet alledaags scenario. Het verhaal is het uiterste van fictie, niets gaat zo in het werkelijke leven. Maar wat is het leuk om op deze manier even te ontsnappen en met Rosie mee te lopen in een wereld met toch herkenbare karaktertrekjes en menselijke (on)hebbelijkheden. De vertaling uit het Engels lijkt goed te zijn gelukt want sommige uitdrukkingen zijn zó grappig en vooral typisch Brits dat je geregeld hardop lacht. Maar het verhaal is ook ontroerend en je sympathiseert ongetwijfeld met een of meerdere personages die de revue passeren. Ondanks dat alles bij lange na niet aannemelijk is, precies zoals Dawn ook op tv overkomt, is dit een geweldig boek. Diverse emoties komen aan bod en er zitten echt wel heel diepzinnige en mooie scènes in. Vriendschap, vertrouwen en liefde maar ook het ophouden van schone schijn en het verwerken van verdriet en teleurstellingen geven een mooie balans aan het geheel. Hoe overbrugt een familie een moeilijke periode die iedereen raakt? Je neemt in dit geval een Nanny genaamd Rosie in dienst. De schrijfstijl van Dawn French laat zich het beste omschrijven als een mix van humor, romantiek, cynisme en optimisme maar dat allemaal met een vette knipoog. Heerlijk om te lezen en je op deze manier te verliezen in de levens van anderen. Wegleggen is geen optie want het boek leest vlot weg. De drang om te weten hoe het gaat aflopen is sterk en dus lees je door. Jammer genoeg is het dan ook snel uit. 4 sterren!