Lezersrecensie
Wederom verrassend!
In dit tweede deel uit de trilogie van de Witte Stad, zijn we terug bij Unai, of Kraken hoe hij ook genoemd wordt. Unai is herstellende van zijn hersenletsel.
Hij is nog niet aan het werk en heeft nog een lange weg te gaan, wanneer het nieuws binnenkomt dat zijn vroegere liefde vermoord is op een 2600 jaar oude rituele wijze.
Als zij niet het enige slachtoffer blijkt te zijn en de moordenaar of moordenaars het voorzien lijken te hebben op zwangere vrouwen, twijfelt Unai geen moment en gaat ondanks zijn beperkingen aan het werk.
Als blijkt dat ook commissaris Alba een doelwit zou kunnen zijn, wordt de prioriteit van profiler Unai alleen maar groter.
In dit tweede deel krijgen we aan het begin van het boek een terugblik naar de zaak van het eerste boek en hoe dit boek is afgesloten.
Persoonlijk vond ik dit prettig aangezien het alweer even geleden was dat ik ‘De Stilte van de Witte Stad’ las.
Vervolgens komt al vrij vlug het nieuws binnen dat een nieuw gevonden slachtoffer een bekende is van Unai en zien we de profiler terug zoals we gewend zijn en zit je direct lekker in het verhaal.
Eva García zet weer een prachtige zaak op poten die verweven is met elementen uit de Keltische geschiedenis deze keer. De beschrijving van geschiedenis en rituelen samen met het verhaal, maakt het verhaal levendig en gaaf uitgewerkt. Alles is onderbouwd.
De spanning wordt in dit boek anders opgebouwd dan in het eerste deel, maar absoluut op positieve wijze!
Deze zaak komt nog dichterbij Unai dan de vorige zaak en op deze wijze leer je ook Unai veel beter kennen.
Het verhaal heeft een geweldige opbouw en er wordt geswitcht van heden naar verleden. We lezen niet alleen alles van de huidige Unai, maar ook zien we een jonge Unai in 1992. De verbanden die deze verhaallijnen hadden vond ik heel erg gaaf en ik ben mij zeker gaan afvragen hoe de huidige situatie zou zijn geweest als het in het verleden anders was verlopen.
Wat ik hoopte en wat ik kreeg was een gave plottwist. Ook in dit boek weet Eva García je op het verkeerde been te zetten en laat ze je twijfelen over je vermoedens.
In dit boek zag ik de ontknoping misschien iets sneller aankomen dan in het eerste boek, maar dat maakte het verhaal zeker niet slechter!
Ik vond het verhaal dynamisch, spannend en interessant en heb het absoluut niet weg kunnen leggen.
Voor sommige mensen kunnen de Spaanse namen wellicht vervelend zijn, maar ik heb hier persoonlijk geen last van gehad. Ik vind dat je er vrij vlot doorheen leest.
De vlotte en prettige schrijfstijl van Eva García zorgt hier ook wel voor! Heerlijk!
In recensies van anderen zag ik voorbij komen dat je het boek beter niet los kunt lezen. En dat ze dit een minpunt aan het boek vonden.
Ik vind dat persoonlijk geen minpunt. Het is namelijk heel duidelijk een onderdeel van een trilogie. Het lijkt mij dan logisch dat je het eerste boek leest…
Wat overigens een absolute aanrader is!!
Personages
Ook dit verhaal lezen we vanuit profiler Unai. In dit tweede boek leer je hem beter kennen door de verdieping en link naar zijn verleden. Prettig!
Ook zijn relatie met Alba wordt meer aangehaald.
Ik vind Unai absoluut een tof hoofdpersonage. Ik had door beschrijvingen van hem en zijn gedachtegang geen enkele moeite om mijzelf in hem in te leven. Omdat hij bij zijn vorige zaak hersenletsel opliep, schreef hij veel in plaats van dat hij sprak en dat vond ik een bijzondere ontwikkeling.
De manier waarop hij werkt aan zijn herstel in dit boek vond ik heel tof. Doorzettingsvermogen heeft Unai absoluut!
In dit boek leren we Alba ook wat beter kennen en dat vond ik persoonlijk zeer prettig. Ze maakt absoluut een groot deel uit van het totale verhaal en ik vond haar absoluut een gaaf personage.
Het feit dat zij mogelijk in gevaar is bij deze zaak, maakt het verhaal spannend. Het zit daardoor vol met persoonlijke belangen.
Ik vind de uitwerking van de personages nog steeds gaaf, maar hier en daar misschien wat oppervlakkig. Voor mij voelde het niet negatief aan in ieder geval!
Conclusie
‘De Stilte van de Witte Stad’ heeft mij het afgelopen jaar absoluut omver geblazen. Ook dit boek voldeed absoluut aan mijn verwachtingen. Soms is het even spannend omdat je niet weet hoe een tweede deel uitpakt. Maar ik kijk reikhalzend uit naar het derde en laatste deel van deze trilogie!
Het was spannend, had een zeer goed verhaal en een gaaf plot.
Eva García heeft mij weer weten te verrassen!
Hij is nog niet aan het werk en heeft nog een lange weg te gaan, wanneer het nieuws binnenkomt dat zijn vroegere liefde vermoord is op een 2600 jaar oude rituele wijze.
Als zij niet het enige slachtoffer blijkt te zijn en de moordenaar of moordenaars het voorzien lijken te hebben op zwangere vrouwen, twijfelt Unai geen moment en gaat ondanks zijn beperkingen aan het werk.
Als blijkt dat ook commissaris Alba een doelwit zou kunnen zijn, wordt de prioriteit van profiler Unai alleen maar groter.
In dit tweede deel krijgen we aan het begin van het boek een terugblik naar de zaak van het eerste boek en hoe dit boek is afgesloten.
Persoonlijk vond ik dit prettig aangezien het alweer even geleden was dat ik ‘De Stilte van de Witte Stad’ las.
Vervolgens komt al vrij vlug het nieuws binnen dat een nieuw gevonden slachtoffer een bekende is van Unai en zien we de profiler terug zoals we gewend zijn en zit je direct lekker in het verhaal.
Eva García zet weer een prachtige zaak op poten die verweven is met elementen uit de Keltische geschiedenis deze keer. De beschrijving van geschiedenis en rituelen samen met het verhaal, maakt het verhaal levendig en gaaf uitgewerkt. Alles is onderbouwd.
De spanning wordt in dit boek anders opgebouwd dan in het eerste deel, maar absoluut op positieve wijze!
Deze zaak komt nog dichterbij Unai dan de vorige zaak en op deze wijze leer je ook Unai veel beter kennen.
Het verhaal heeft een geweldige opbouw en er wordt geswitcht van heden naar verleden. We lezen niet alleen alles van de huidige Unai, maar ook zien we een jonge Unai in 1992. De verbanden die deze verhaallijnen hadden vond ik heel erg gaaf en ik ben mij zeker gaan afvragen hoe de huidige situatie zou zijn geweest als het in het verleden anders was verlopen.
Wat ik hoopte en wat ik kreeg was een gave plottwist. Ook in dit boek weet Eva García je op het verkeerde been te zetten en laat ze je twijfelen over je vermoedens.
In dit boek zag ik de ontknoping misschien iets sneller aankomen dan in het eerste boek, maar dat maakte het verhaal zeker niet slechter!
Ik vond het verhaal dynamisch, spannend en interessant en heb het absoluut niet weg kunnen leggen.
Voor sommige mensen kunnen de Spaanse namen wellicht vervelend zijn, maar ik heb hier persoonlijk geen last van gehad. Ik vind dat je er vrij vlot doorheen leest.
De vlotte en prettige schrijfstijl van Eva García zorgt hier ook wel voor! Heerlijk!
In recensies van anderen zag ik voorbij komen dat je het boek beter niet los kunt lezen. En dat ze dit een minpunt aan het boek vonden.
Ik vind dat persoonlijk geen minpunt. Het is namelijk heel duidelijk een onderdeel van een trilogie. Het lijkt mij dan logisch dat je het eerste boek leest…
Wat overigens een absolute aanrader is!!
Personages
Ook dit verhaal lezen we vanuit profiler Unai. In dit tweede boek leer je hem beter kennen door de verdieping en link naar zijn verleden. Prettig!
Ook zijn relatie met Alba wordt meer aangehaald.
Ik vind Unai absoluut een tof hoofdpersonage. Ik had door beschrijvingen van hem en zijn gedachtegang geen enkele moeite om mijzelf in hem in te leven. Omdat hij bij zijn vorige zaak hersenletsel opliep, schreef hij veel in plaats van dat hij sprak en dat vond ik een bijzondere ontwikkeling.
De manier waarop hij werkt aan zijn herstel in dit boek vond ik heel tof. Doorzettingsvermogen heeft Unai absoluut!
In dit boek leren we Alba ook wat beter kennen en dat vond ik persoonlijk zeer prettig. Ze maakt absoluut een groot deel uit van het totale verhaal en ik vond haar absoluut een gaaf personage.
Het feit dat zij mogelijk in gevaar is bij deze zaak, maakt het verhaal spannend. Het zit daardoor vol met persoonlijke belangen.
Ik vind de uitwerking van de personages nog steeds gaaf, maar hier en daar misschien wat oppervlakkig. Voor mij voelde het niet negatief aan in ieder geval!
Conclusie
‘De Stilte van de Witte Stad’ heeft mij het afgelopen jaar absoluut omver geblazen. Ook dit boek voldeed absoluut aan mijn verwachtingen. Soms is het even spannend omdat je niet weet hoe een tweede deel uitpakt. Maar ik kijk reikhalzend uit naar het derde en laatste deel van deze trilogie!
Het was spannend, had een zeer goed verhaal en een gaaf plot.
Eva García heeft mij weer weten te verrassen!
1
Reageer op deze recensie