Boek heeft haters en lovers

Oost-Europa / Israël, 18de-20ste eeuw. Dit boek heeft haters en lovers. Zelf behoor ik tot de tweede groep, maar dat was niet meteen zo. Het stond een poos op mijn verlanglijstje, meerdere jaren zelfs. Ik was er al eens in begonnen maar kwam niet ver. Toch bleef het in mijn hoofd ronddwalen zodat ik het opnieuw ter hand nam. En ja, ditmaal las ik het uit.
De auteur laat de lezer kennismaken met zijn voorouders en belicht zowel vaders- als moederskant. Die leefden in diverse gebieden van oostelijk Europa, van Vilnius tot Odessa. Amos Oz zelf, is een echte Israëliër, die alleen Hebreeuws leerde en de oprichting van de staat Israël (1948) meemaakte. Zijn vader liep over van sarcasme, eeuwig gefrustreerd om een betrekking die hij misliep maar blijvend ambieerde; moeder was labiel. Liefde vanuit de vorige generaties, duisternis in het eigen gezin.
Het boek zit erg vernuftig in elkaar. Langzaam, zeer langzaamaan, bouwt Amos Oz een cirkel van gegevens op rond het culminatiepunt, hetgeen 60 jaar voor het schrijven is gebeurd en nooit gezegd werd. …En pas op de laatste pagina’s uiteindelijk beschreven wordt. Niet elk gegeven draagt bij aan deze kern, die pas vanaf de helft van het verhaal onder de aandacht komt. Nee, er hangt nog zo veel meer rondom: boeken, schrijvers, academici en voorname politici, waarmee het gezin erg close was. Deze worden op genoeglijke wijze beschreven, aangehaald en tot leven gebracht. En de lezer, die geniet mee.