Flessenpost met een boodschap die binnenkomt!

Veerman Soeteman vist een flessenpost uit de IJssel. Het briefje is ondertekend door Mandy. Wie is Mandy en de meest prangende vraag: zit Mandy in moeilijkheden?
Een korte samenvatting is moeilijk te geven omdat de magie en de finesse van het verhaal voor een stuk verloren zouden gaan. Gewoon er aan beginnen en je laten onderdompelen in de wereld van Mandy.

De auteur weet op een pakkende manier alles neer te pennen. We volgen het leven van Mandy, haar dagelijkse activiteiten, afgewisseld met de vele herinneringen die boven komen. Mandy was filosoof en dat uit zich ook in haar dagelijkse mijmeringen en in de dialogen die ze voert met haar bezoekers. Zo is er het kleine meisje Ginger die pas in de buurt is komen wonen en de ietwat schuchtere en teruggetrokken vrouw Meilief, maar ook haar oude vriend en filosofie-cursist Karan komt af en toe een kijkje nemen. Ook de band met haar dochter Rosalynn en haar gezin komen aan bod.

“Verlangend tuurt ze naar de horizon, alsof daar de hulp vandaan moet komen waarmee ze de strijd tegen de oprukkende schaduw kan winnen. Maar de enige die verschijnt is de ooievaar boven de knotwilgen. Zijn hereniging met de snel opgroeiende kuikens doet haar denken aan de dagen dat haar eigen nest nog was gevuld en ze werd omringd door het meisjesgekwetter van Rosalynn en haar vriendinnen. Tijden die nooit meer zullen terugkomen.”

De dialogen variëren van heel oppervlakkig en luchtige conversaties tot heel diepgaande en ontroerende gesprekken. Er zit ook altijd een diepere betekenis in verborgen, ook in de kleine details die op het eerste zicht toevallig aan bod komen. Alles komt heel realistisch over en er zijn veel aandachtspunten en gebeurtenissen die heel treffend zijn en helaas bij velen heel bekend zullen overkomen en confronterend zijn met eigen familiale situaties.

De zinnen zijn ook heel goed gekozen en vertellen veel meer dan wat er staat. Het leest zo vlot en vanzelfsprekend waardoor je pas later in het verhaal verwonderd terugkijkt naar een eerdere passage en dan pas het muntstukje valt. Heel secuur en minutieus is alles op elkaar afgestemd en ondanks dat het geheugen van Mandy soms niet meer is wat het ooit was, kan je alleen maar toegeven dat ze in dit verhaal zeker niet moet onderdoen voor de lezer, waarbij de puzzelstukjes pas op het allerlaatste moment mooi op hun plaats vallen.
Wat een rollercoaster aan emoties waarbij het denken en het beleven een cruciale rol spelen, maar ook de acceptatie en de openheid naar elkaar toe. Het verhaal hakt er in en laat de lezer absoluut stil staan bij de vele overwegingen, hindernissen en risico’s die het ouder worden met zich mee brengt. En vooral de impact die het heeft op de persoon in kwestie maar ook op de hele familie en entourage.
Het verhaal is hartverwarmend en ontroerend, je leest het met een lach en een traan en wat ik absoluut schitterend vond is de tweestrijd die de auteur bij de lezer nog teweeg brengt, waardoor je efkens aan alles begint te twijfelen.
4,5 sterren!