Vero las: Kate Spicer - Hond vermist

Deze recensie is eerder verschenen op Koukleum.nl.

Aangezien we zelf twee honden en twee katten hebben, hebben boeken over deze dieren ook altijd mijn aandacht. De persmail had dan ook al snel mijn aandacht. Het boek lag dan ook met smart op mij te wachten.

Het boek gaat echter voornamelijk over Kate. Het verhaal wordt vanuit Kate verteld en helaas vind ik Kate geen prettig persoon. Je komt op zich heel wat over Kate te weten, echter blijft het personage heel oppervlakkig. Het gaat voornamelijk over haar feestjes, drank en drugsgebruik en hoe geweldig de drank is. Als de zoektocht naar Wolfy begint wordt Kate iets sympathieker. Ik denk dat je in dit boek heel wat winst had weten te behalen als het verhaal vanuit het perspectief van Wolfy verteld was.

De zoektocht naar Wolfy is het tweede deel in het boek en hierbij leer je Kate als een prettigere persoon kennen. De emoties en spanning lopen hoog op bij Kate. En dit gedeelte is dan ook het meest boeiende gedeelte van het boek. Echter nog steeds weet het verhaal me niet te pakken. Ik merk dat ik me vooral irriteer aan hoofdpersonage Kate. Dit komt naar mijn gevoel vooral doordat de persoonlijke omstandigheden van Kate de boventoon voeren en dit boven de hond en de zoektocht staan.

Ook vond ik de hoofdstukken behoorlijk lang, wat naar mijn gevoel ook de vaart uit het verhaal haalt. Doordat het zo’n lange hoofdstukken zijn, was ik regelmatig geneigd om te kijken wanneer het volgende hoofdstuk begon en dat heb ik niet snel bij een boek.

Daarbij wordt het boek als liefdesverhaal neergezet, terwijl het een waargebeurd verhaal is en ik weet niet of hierbij dan de nadruk op de vermiste hond zou moeten liggen of op Kate, die haar leven op de rit probeert te krijgen en bij wie dit ook aardig lukt dankzij Wolfy?

Ik had gehoopt dat dit boek mij, als hondenliefhebber, echt zou raken, echter helaas is dit niet gebeurd. Hoe hartverwarmend de hele zoektocht ook is, hij wordt overschaduwd door de persoonlijke omstandigheden van Kate. Wellicht als ik meer feeling met de hoofdpersoon zou hebben gehad, dat dit boek inderdaad mij meer had weten te raken.