Een romantisch tussendoortje

Tijdens de coronatijd heeft Janneke Stemerdink een cursus creatief schrijven gevolgd. Ze was, als journaliste al goed in zakelijk schrijven, maar het schrijven van door haar zelf verzonnen verhalen was toch andere koek. Omdat ze dat toch wel erg leuk vond ze meer en meer schrijven. Via de Lentekriebelswedstrijd van De Verhalenfabriek schreef ze haar eerste verhaal, dat leidde tot een serie verhalen over de zussen April (Aprils Cookies) en June (June Bride). Nu is het de beurt aan de derde zus Noëlle, in Noëlle’s tree. Het zal duidelijk zijn dat de zussen vernoemd zijn naar de maand waarin ze geboren zijn. Het kan zijn dat er spoilers voorkomen in mijn recensie, dus je bent gewaarschuwd wanneer je verder leest.

De zussen hebben een Canadese vader en nadat haar hart gebroken was, vertrok Noëlle naar haar tante in Canada. Ze genoot van het land, de rust en de ruimte en had het prima naar haar zin in het traineeship bij een grote modeketen. Toen het traineeship afliep stond ze voor de keuze: blijven in Canada en werk zoeken of terug naar haar ouders en zussen en daar een bestaan opbouwen. Wanneer ze terug is in Nederland voor de bruiloft van haar zus, leest ze in het plaatselijke krantje over de geplande bouw van appartementen met een parkeergarage eronder. De uitgang van de garage is zo gepland dat een grote oude boom, Noëlle’s kerstboom, gekapt zou moeten worden. Noëlle kan dat niet laten gebeuren en blijft voorlopig in Nederland om te vechten voor het behoud van de boom.

Behalve de titel, die verwijst naar de datum waarop Noëlle geboren is, is er verder weinig kerst aan het boek. Het verhaal bevat een gebroken hart, liefde, heimwee en het maken van levenskeuzes. Zoals het emigreren naar Canada of toch niet.

“”Ik weet het nog niet” antwoord ik dan ook. “Echt Mam, ik weet het nog niet. Ik voel me helemaal op mijn plek in Ontario, maar als ik dan nu weer hier ben” Ik gebaar om me heen. “Ik weet het gewoon niet””.

Het verhaal zit chronologisch in elkaar. Het heeft verwijzingen naar de eerdere delen. Ik vond dat erg prettig omdat ik de eerdere delen nog niet gelezen had, maar het zijn spoilers. Ik twijfel daarom of ik de eerdere delen wel ga lezen. Voor degene die de eerdere delen gelezen hebben, is het denk ik het ophalen van herinneringen aan de vorige delen. Ik vraag me af of dat nodig is.
Ik vind het goed dat in het verhaal herkenbare thema’s worden aangesneden. Het dilemma van het bouwen van woningen en het daardoor sneuvelen van de natuur. Hoe ver ga je in je protesten? Ook het verlangen naar meer rust en ruimte, wanneer je dat een keer geproefd hebt, kwam duidelijk naar voren en was voor mij heel herkenbaar. Het is een heimwee die niet overgaat, kan ik uit ervaring vertellen.
Wat ik heel leuk vind, is dat in het verhaal wordt beschreven dat Noëlle gek is op lezen. Regelmatig wordt heel beeldend beschreven hoe ze helemaal verdwijnt in het verhaal. Ik vind dat heel herkenbaar. Als kind kon ik me ook zo verliezen in een boek, dan kon mijn moeder roepen, maar ik hoorde haar niet.

Ik vond het een heerlijk verhaal om te lezen, maar volgens mij kan je dat met dit verhaal het hele jaar door. Ik kan je wel verklappen dat het slot zich afspeelt in december. Ik zou zeggen: duik net als Noëlle lekker onder in dit verhaal en sluit alle feestdagenstress even buiten.
Voor het fijne verhaal zou ik graag 4 sterren geven, maar omdat het niet echt een kerstverhaal is, geef ik 3,5 ster.