Solotrip

Net bij Stervenskoud, het vorige boek van Noortje Brink dat ik las, prijkt ook hier een foto van een vrouw met een rugzak op de rug op de omslag. Dat is wel het enige dat hetzelfde is. Het ziet er deze keer niet uit alsof het stervenskoud is. Solotrip speelt zich af in Schotland, bij het meer van Loch Ness. Dat kan ik echter niet aan de afbeelding zien.
De korte verhalen van Noortje Brink zijn heerlijk om te lezen en hebben romantiek, spanning en wat psychologie. Heerlijk om op een avond of in een weekend te lezen. Ik ben benieuwd naar dit nieuwe verhaal. Eerder las ik van haar Stikheet, Huizenruil, De kampeertrip en Stervenskoud. De recensies van deze boeken kan je vinden op www.boekencast.nl.

Zoals wel vaker in de boeken van Noortje Brink begint ook dit verhaal met een hoofdstuk geschreven met schuingedrukte letters. Het is duidelijk dat dit over de dader gaat en over iemand met smaragdgroene ogen. Deze dader heeft duidelijk psychische problemen. Ook Nienke, het hoofdpersonage van dit verhaal, heeft het niet makkelijk. Een vriendengroep van de schaatsvereniging probeert haar op te vrolijken sinds haar relatie met Martin voorbij is, maar Nienke voelt zich toch niet helemaal op haar gemak in de vriendengroep.

‘Kinderachtig. Een buitenstaander. Raar. Ze hield van deze vriendengroep, maar tegelijkertijd was het alsof ze er nooit écht bij hoorde’

Haar vriendin Jet leent haar het boek ‘Liefdesbang’ uit.

'Nienke draaide het exemplaar van ‘Liefdesbang’ rond in haar handen. 'Overwin verlatingsangst en bindingsangst' stond in kapitalen op de omslag. Wat een slecht gekozen titel. Als er iemand niet bang was voor de liefde was zij het.'

Het verhaal springt dan naar een maand later. Nienke zit in het vliegtuig dat klaar is voor de landing op het vliegveld in Schotland. Ze gaat alleen op vakantie om een wandeltocht van meerdere dagen te maken rond het meer van Loch Ness. In het boek ‘Liefdesbang’ stond dat ze tijd voor zichzelf nodig had. Ze verdiende het zelfs. Daarom had ze gekozen voor een soloreis, wandelen in Schotland rond Loch Ness. Hoe Nienke het alleen reizen ervaart en of het haar brengt wat het boek haar heeft beloofd, mag je zelf gaan lezen.

Het is een verhaal dat rustig kabbelend wegleest tot halverwege het verhaal compleet draait. Totaal onverwachts ben je ineens beland in een heel spannend verhaal. Ik werd er totaal door verrast en ook het einde loopt heel anders dan ik had verwacht. Ik vond de overgang van het kabbelende naar de spanning een beetje te onrealistisch, een beetje overdreven. Aan de andere kant, om alle psychologische, romantische en spannende elementen in 100 pagina’s te willen vangen, kan het haast niet anders. In die zin vind ik het knap gedaan, maar naar mijn mening had het wel iets minder heftig worden aangezet. Dit stuk van het verhaal lijkt naar mijn mening op een feelgood verhaal waar een soort spanningssaus overheen gegoten is. Ik zou het willen typeren als gekunsteld. De diepgang die Noortje Brink haar verhalen kenmerkt, is namelijk is het eerste deel van het verhaal wel te vinden. Ik vond de eenzaamheid van zowel de dader als het slachtoffer behoorlijk sterk neergezet.

Ik voel de kou weer, en de eenzaamheid die als een quilt om me heen ligt. Kon ik die eenzaamheid maar afdoen. Kon ik maar vrij zijn.

Eenzaamheid die de dader ervaart omdat hij alleen is en de eenzaamheid die Nienke in een vriendengroep ervaart. Ik denk dat veel mensen zich daarin kunnen herkennen. Dat maakte ook dat ik het jammer vond dat het verhaal halverwege die wending maakt en het in mijn ogen minder aantrekkelijk wordt. Wellicht ben ik te kritisch en kan jij er juist wel van genieten.

Ik heb me wel weer vermaakt met het verhaal, dat heerlijk meeslepend geschreven is en makkelijk wegleest. Het is lastig om dit verhaal weg te leggen, dus zorg dat je een paar uurtjes nergens heen hoeft en lekker kan lezen. Ik geef 3,5 ster voor dit verhaal.