Naar het einde van de wereld en terug

Vivian van Leeuwen begint haar boek met een uitgebreide waarschuwing. Het onderwerp ‘leven met een bipolaire stoornis’ is een heftig onderwerp dat mogelijk niet iedereen aankan. Daarnaast waarschuwt ze voor een expliciete seksscène in hoofdstuk 7 van het boek. Ik ben heel benieuwd of Vivian in ongeveer 100 pagina’s een dergelijk zwaar onderwerp goed kan neerzetten. Het lijkt mij best moeilijk en zeker voor een debuut. Ik ben door deze waarschuwing wel heel nieuwsgierig geworden en begin snel met lezen.

Het boek vertelt het verhaal van Jessa en Kadison. Het is inmiddels vijf jaar geleden dat Jessa Kadison voor het laatst zag. Liefde alleen was niet genoeg in hun relatie die in het teken stond van de bipolaire stoornis van Kadison. Ze weet dat ze door moet gaan met haar leven maar ze heeft hem een belofte gedaan.

‘Ik beloof je dat als de wereld echt een keer uit haar voegen barst, dat we bij elkaar zullen zijn. Dan volg ik jou naar het einde van de wereld. En met een beetje geluk ook weer terug.‘

Wanneer Kadison haar een berichtje stuurt en haar herinnert aan die belofte, denkt Jessa geen seconde na en gaat ze naar hem toe. Ze heeft volgens Kadison een kleine week voor de wereld vergaat en Jessa gaat op reis, tot ze autopech krijgt en een man, Whit, haar komt redden. Hij is handig en kan de auto wel reparerenwanneer hij aan onderdelen kan komen, maar het kan wel een paar dagen duren. De tijd die het kost om haar auto weer aan de praat te krijgen, is een tijd van reflectie. Kan liefde haar relatie met Kadison nog redden?

Het verhaal is opgedeeld in twee stukken. De gebeurtenissen van Jessa in het nu en de reflectie op de relatie met Kadison. In de hoofdstukken van reflectie lees over het onstaan van hun relatie en hoe het gekomen is tot die belofte om hem naar het einde van de wereld te volgen.
Ik heb bewondering voor Vivian van Leeuwen. Zij verontschuldigt zich aan het begin dat haar boek wellicht niet goed beschrijft hoe het is om aan een bipolaire stoornis te lijden omdat zij het zelf niet heeft meegemaakt, maar ik vind het diep indringend en erg goed beschreven. Ik ken zelf niemand met een bipolaire stoornis dus wellicht kan ik daar dus ook niet goed over oordelen. Toch vind ik zoveel herkenning in het jezelf wegcijferen voor de ander en vervolgens je naar de buitenwereld verontschuldigen waarom je dat hebt gedaan. De kracht en onmacht van liefde ervaren en keuzes moeten maken. Wat je ook kiest, er is geen goede keuze lijkt het wel.
De heftige seksscène, zoals aangekondigd in het voorwoord, past helemaal in dit verhaal en blijft gelukkig bij één hoofdstuk. Anders zou dit hoofdstuk afbreuk hebben gedaan aan dit ijzersterke verhaal. Ik vind dat je een groot talent hebt wanneer je dit verhaal zo schrijft dat het onder je huid kruipt. Een verhaal ook dat je niet weg kan leggen. Ja, het kan dus echt, een verhaal over zo'n heftig onderwerp in een honderd pagina’s stoppen zonder dat het een goedkoop romantisch verhaal wordt.

Ik heb intens genoten en hoop dat je nog veel mag schrijven want je hebt echt talent. Naar het einde van de wereld krijgt 5 dikke sterren van mij.