Rusland

Mijn liefde voor Rusland is geboren als jongvolwassene door het lezen van de Russische Konsalik boeken van mijn vader. Op de school was ik heel erg geïnteresseerd in Rusland en de manier hoe ze daar dingen georganiseerd hadden. De interesse is gebleven maar nu ik dit boek zo lees blijkt wel hoe oppervlakkig mijn ideeën waren, hoe beïnvloed door het nieuws dat naar buitenkomt.
Ik heb genoten van de reis van Laura door Rusland van Glazok naar Siberië en weer terug. Zij beschrijft het Rusland van de gewone man/vrouw en van de wat meer invloedrijke mensen. Het maakt dat ik anders over dingen ga nadenken en me nog meer ga afvragen welk nieuws krijgen we hier voorgeschoteld en klopt dit wel. Zo kende ik Siberië alleen van de strafkampen maar dat er nog veel meer over te vertellen is had ik geen idee van. Dat het communisme diep in het bloed van de bewoners zit, generatie lang ook al wordt het land niet meer op die manier aangestuurd, heb ik me nooit zo beseft.
Daarnaast is de schrijfstijl van Laura erg mooi, beeldend geschreven. “Als je de Russische lente hebt gezien, ken je de kruiende rivier die losbreekt uit de houdgreep van het ijs.” En ook om de uitgestrektheid weer te geven van Siberië vertelt ze van uitgestrekte gebieden, niet ontsloten die worden omschreven als “bezdorozje (wegloosheid)”.
Het is een echt non-fictie boek met een zeer passende voorkant, duidelijke hoofdstuk indeling en een schat aan informatie. Het zet je aan het denken om eens een Russische roman te lezen of om op reis te willen naar dit bijzondere land en tot die tijd laat je je door Laura meenemen. Het is geen boek om in een keer uit te lezen. Het is een boek om stukje bij beetje te lezen en te herlezen en te genieten. Het is zeker geen opsomming van droge feiten maar vraagt wel om je aandacht. Er worden veel Russische woorden gebruikt, weliswaar met vertalingen erbij maar dat vraagt wel enige aandacht en concentratie.
Kortom een heerlijk boek en ik ga zeker nog eens een boek van Laura ter hand nemen.