Olifantenpaadjes, geschreven door Sebastiaan Chabot, een aangrijpende roman die ik met veel plezier heb gelezen.

In dit boek volgen we het gescheiden echtpaar Raad en Rachel, die beiden in den Haag wonen. Den Haag wordt ook beschreven als een stad waar je graag woont. Ieder jaar gaan ze echter met elkaar op vakantie naar Juan les Pins in Frankrijk. De hele familie heeft nog fijne herinneringen aan de tijd dat Raad en Rachel nog getrouwd waren.
Raad, een jurist, is onlangs met pensioen gegaan, hij heeft moeite hieraan te wennen en zijn dagen te vullen. Zijn ex-vrouw Rachel is opnieuw getrouwd met Philip, samen hebben zij twee kinderen.
Raad en Rachel hebben ook twee kinderen; Daniël en Sara.
Tijdens de vakantie in Juan les Pins blijkt wel dat deze gezamenlijke vakantie voor een aantal gezinsleden niet meer hoeft, maar Raad blijft hieraan vasthouden.
Ook is dit jaar zijn moeder van de partij, ze wordt Grant genoemd.
Zij is een wat eenzame vrouw, haar man is jaren geleden overleden.
Raad heeft ook een knuffelolifant die zijn moeder in het verleden voor hem heeft gemaakt, hij heet Mimp en wanneer Raad zich niet goed voelt helpt deze knuffel hem er weer bovenop.
Raad is eigenlijk een eenzame man, zeker na zijn pensionering, hij weet niet goed wat hij met zijn tijd moet doen.
Het boek is geschreven vanuit de verschillende personages die in dit boek worden genoemd, zo leer je de mensen beter kennen en ervaar je hun gevoelens.

Het is een boek dat op humoristische wijze de eenzaamheid en de veranderingen in de levens van de hoofdpersonen naar voren brengt, ik heb ervan genoten.

Ook de cover en de titel van het boek zijn bijzonder mooi bedacht.