Fantastisch en origineel verhaal dat je verleidt om meerdere keren te lezen

Als Abel op een ochtend wakker wordt, is de wereld om hem heen veranderd: alle mensen zijn dieren geworden. Zijn moeder is veranderd in een hert en zijn vader is een hond. Als Abel vervolgens op zoek gaat naar andere mensen, stuit hij op het meisje Kat. Het probleem is alleen dat Kat behoorlijk cynisch en hatelijk kan zijn én dat ze uit het vijandelijke Noorden komt, terwijl Abel uit het Zuiden komt. Beide landen zijn al sinds jaar en dag verwikkeld in een bloederige oorlog. Ondanks hun verschillen besluiten ze -onder strikte voorwaarden- samen naar de zee te reizen, vergezeld door Abels hond/vader, Duuk. Tijdens de uitdagende reis komen ze zichzelf én elkaar regelmatig tegen.

Met Films die nergens draaien haalde Goldewijk het tot nummer 1 in de top 100 van de Grote Vriendelijke van 2024. Dat schept natuurlijk verwachtingen. Bas Westerweel leest het audioboek in zo’n 7 uur voor. In tegenstelling tot Films die nergens draaien, doet hij dit bij Albatros helaas niet vlekkeloos, wat halverwege resulteerde in de overstap naar het fysieke boek. Wat overigens sowieso aan te raden is in verband met de prachtige cover, geïllustreerd door Martijn van der Linden.

Het boek bevat drie delen, voorzien van intrigerende titels. Ondanks de prikkelende openingszin, komt het verhaal wat langzaam op gang. Toch is er genoeg om je over te verbazen: mensen veranderen nu eenmaal niet iedere dag in dieren. Deze toch wel schokkende ervaring wordt regelmatig opgeleukt door een lekkere dosis humor..

‘Laat maar, we gaan het niet over jou hebben. Check mij, Abel! Check mijn klauwen! Ik werd wakker en ineens was ik dit! Wat ben ik eigenlijk? Hoe noem je dit beest ook weer? Een tijger?’
‘Lynx’, zei Abel.
‘Ja, precies, een lynx! Abel, ik ben een lynx! Hoe vet is dat? Volgens mij zijn mijn ouders ook dieren, want ik zag veren in hun bed liggen. Geen idee wat ze zijn, kippen of zo. Hopelijk is mijn zus een eendagsvlieg geworden (...)’

Toch is Albatros niet zo maar het eerste de beste avonturenverhaal en al helemaal geen junior versie van een enemies-to-lovers. Het verhaal staat bol van de Grote-Vragen-Des- Levens en houdt je regelmatig een spiegel voor aan de hand van actuele situaties. Denk hierbij aan bordjes met “Gelukszoekers niet welkom” en discussies over het aanbieden van excuses omdat je tot een bepaalde groep behoort. Mooi voor een avondje filosofisch brainen met vrienden, maar of dit de doelgroep aan zal spreken? De tijd zal het leren.

Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van zowel Abel als Kat met een intrigerende bijrol voor Ella. Wie of wat dat is, wordt pas tegen het einde van het boek duidelijk. Tijdens de sprankelende conversaties tussen de beide tieners toont Goldewijk zich een ware taalkunstenaar, bekend met de huidige spreektaal. Spannende en verdrietige situaties wisselen serieuze en grappige gesprekken af, waar de vonken soms vanaf vliegen. Het maakt je meer dan nieuwsgierig welke kant het verhaal opgaat. De gedetailleerd beschreven setting spreekt tot de verbeelding en de gevolgen van het ontbreken van de mensen is tot in de puntjes uitgewerkt: geen mensen, geen stroom, geen benzine, geen auto’s: alles klopt. Een desolate wereld wordt subliem neergezet.

Goldewijk vraagt zijn lezers altijd om iets onmogelijks te accepteren in zijn boeken; tegen het eind van Albatros wordt hier nog een schepje bovenop gedaan. Ga je hierin mee dan heb je een fantastisch en origineel verhaal te pakken dat je uitnodigt na te denken over wat het betekent om mens te zijn en een gelaagd boek dat je verleid om meerdere keren te lezen.