Heerlijk dystopisch verhaal

De aarde is overbevolkt. We zijn met te veel mensen en maken de aarde kapot. De oplossing? Een quotum. Een maximum aantal inwoners per land.
Axel en Tommy hebben pech, zij zijn een van de gezinnen die uitgekozen zijn om in de slinkstand te gaan. De Euro-Unie probeert met de slinkstand te voorkomen dat ze mensen moeten vermoorden om aan de quota te komen. Slinkers tellen namelijk als een half persoon omdat zij niet naar school mogen, ze krijgen een armazlig voedselpakket en werken in slinkerdienst.
Als de ouders van Axel en Tommy worden opgepakt moeten ze vluchten naar een veiligere plek. Maar is er wel een veilige plek voor slinkers?

Ik vind het een ontzettend goed bedacht dystopisch verhaal. Tijdens het lezen was ik onder de indruk van de wereld en hoe alles in elkaar zat. Het heeft me ook best wat kippenvel bezorgd omdat een overvolle aarde toch best dicht bij de realiteit ligt en bepaalde toestanden niet ondenkbaar zijn als je kijkt naar de geschiedenis van de mensheid.

Helaas voelde ik heel weinig binding met de hoofd personages. Dit kwam vooral omdat ik me totaal niet kon vinden in hun gedrag of gedachtengang. Tommy was de enige waarbij ik me wel wat kon inleven maar Axel en Sunny wekte vooral wat irritatie op. Ze waren naar mijn mening vaak onnodig hard en gemeen en iets te veel "tough love".
Wel merkte ik dat de personages groeide naarmate het verhaal vorderde. Aan het eind van het boek waren Axel en Sunny een stuk minder irritant (of was ik meer aan ze gewend?).

Wat ik een beetje miste in dit boek was een map. Ik had heel graag gezien hoe de Euro Unie er precies uitzag, welke landen erbij horen, waar het moeras was etc. Dat had het net wat tastbaarder gemaakt voor mij.
Ook hoop ik dat we in het tweede deel wat meer te zien zullen krijgen over slinkkampen, ondanks dat ze zo gruwelijk klinken.

Al met al vond ik het boek leuk en smaakt het naar meer! Ik ben heel benieuwd naar het vervolg en hoe het verhaal zich verder gaat ontwikkelen.