wauw

Nooit gedacht dat ik ook zou lachen in dit boek, maar van zodra Tairn in beeld kwam was dit wel het geval. Nooit verwacht ook dat ik een drakenverhaal zo leuk zou vinden, omdat ik me altijd wil inleven in personages en dacht dat dat bij fantasy (omdat dat niet realistisch is) niet mogelijk zou zijn voor mij, maar wat had ik het mis! Elke draak werd neergezet met uiterste precisie, heel gedetailleerd omschreven en ook nog eens met een uitgesproken eigen karakter, ik had echt onderschat welke rol de draken zelf zouden kunnen spelen. Een zeer aangename en onverwachte verrassing.

Op vlak van romantiek had ik misschien wel net iets meer verwacht, ik voelde die emoties niet altijd. Het missen van die insta romantiek werd wel ruimschoots goedgemaakt met de emoties en het opgejaagde gevoel dat ik kreeg tijdens de opdrachten en de gevechten, elk moment wordt zo goed omschreven dat je je letterlijk ook op Basgiath waant.

Ik snap dus wel dat dit boek het BOEK VAN 2023 genoemd wordt, of ik daar zelf mee akkoord ga daar ben ik nog niet helemaal uit, ik vind het zeker een geweldig leuk boek, maar dit genre was echt iets helemaal nieuw voor mij. Ik heb het verhaal heel langzaam gelezen om alles goed in me op te nemen en ik moet dit verhaal nog even verwerken, door het einde weet je ook dat dit verhaal eigenlijk nog maar net begonnen is… blij dat eind februari deel 2 al in het Nederlands verschijnt!

Enige minpuntje wat losstaat van het verhaal op zich: de vertaling vond ik soms wat tegenvallen, als ik dan enkele stukken van de originele tekst zag, besefte ik wel dat dat eigenlijk nog mooier gezegd was.