weeral wauw

Ik had dit boek al eens gestart, maar dat was in een periode waarin ik eigenlijk niet echt kon ontspannen of toch niet kon de concentratie opbrengen die voor dit boek nodig was. Het is iets totaal anders dan wat ik tot nu toe gelezen had van Emma Anna en ik had historische roman iets anders ingeschat (oké, ik geef toe, ik ben nooit sterk in geschiedenis geweest en de meeste historische romans die ik hiervoor wel gelezen heb dateerden uit het tijdperk van 1800 toch een redelijk verschil met deze ).
Toch wilde ik per se nog dit jaar dit boek kunnen afvinken, omdat ik gewoon wist dat het verhaal echt erg goed was. Dat zag ik bij de bloggers waar ik zelf het meeste bij aansluit in hun recensies, en ik had me opgegeven voor een recensie exemplaar en hoewel Emma Anna begrip had voor mijn situatie wou ik het toch ook voor haar doen.
Dit maal heb ik het verhaal beluisterd, want dit lukt nu eenmaal beter bij op dit moment bij alles wat geen New adult is . De stemmen op zich vond ik wel passen bij de personages, al moet ik toegeven dat het mij iets te traag was, maar lang leve de versnelfunctie he .
Hoewel het als slow burn bestempeld wordt merkte ik er niet veel van vanwege de tijdsprongen, en dat vond ik niet erg. Ik vond het leeftijdsverschil ook niet storend, gewoon ook omdat dat wel vaker voorkwam in die tijd. Toen was uithuwelijken ook nog de gewoonste zaak ter wereld .
Je voelt aan alles dat dit een verhaal is waar de ziel en het hart van de auteur inzit. Historisch vond ze het erg belangrijk dat alles paste in de sfeer van toen, en dat is gewoon ook echt zo, dat gaat van gedrag en uitingen van respect tot de eetgewoonten en kledijvoorschriften. Voor mij klopte alles (ook al ken ik niks van Latijn en van de geschiedenis van Rome ).
Emma Anna wist me met dit verhaal alle kanten op te slingeren tijdens het luisteren, ik heb gelachen, ben boos geweest op personages, en ik heb ook doodsangsten uitgestaan .