leuker dan deel 1

Deze friends to lovers is het tweede deel in de Dunbridge Academy serie, maar kan perfect losstaand gelezen worden. Ik heb ook het eerste deel gelezen, maar dit deel vond ik leuker. Ik wist nu tenminste al wat ik mocht verwachten van dark academia (kostschoolgebeuren dus, helemaal niks dark aan ).⁣
De personages vond ik beter te begrijpen, en hoewel je als lezer doorhebt dat ze allebei verliefd zijn op elkaar begrijp je ook de angst om er aan toe te geven, want allebei doen ze er ook alles aan om niet te laten blijken dat ze verliefd op de ander zijn. Dus wanneer Tori in een relatie met Valentine Ward verzeild raakt voel je ook echt de pijn van Charles wanneer hij hen ziet kussen.

Beide personages komen uit andere milieus. Tori haar familie is er eentje met oud geld, terwijl Charles de zoon van een bakker is. Toch zijn de ouders van Tori echt op Charles gesteld, hij is kind aan huis bij de familie van Tori en omgekeerd. Dat vond ik wel eens verfrissend, dat de ouders een keer niet tegen een relatie zijn wanneer de achtergrond zo anders is.

Doorheen het verhaal zit ook het Romeo en Juliet verhaal verweven. Een toneelstuk dat elk jaar opnieuw door de laatstejaars wordt opgevoerd, maar wegens te weinig aanmeldingen mogen er ook lagere klassen deelnemen aan de audities. De scènes uit het toneelstuk waren erg herkenbaar en zorgden op die manier voor een bekend gevoel en een levensechte voorstelling. Niet alleen die momenten hoor, ook de slaapkamer momenten en de bakkerij scènes zag ik zo voor me.

Het boek sluit af met een cliffhanger (niet betreffende het hoofdkoppel, maar eerder op de school bedoeld) wat je natuurlijk weer doet uitkijken naar het vervolg en helaas ook het laatste deel in de serie.