Wat kan Dahl toch prachtig vertellen!

De vele fantasierijke en humoristische kinderboeken van Dahl heb ik verslonden. Dit boek is echt heel anders; het is een autobiografisch verhaal. Dahl schrijft over zijn tijd als twintiger bij de Shell in Afrika en over zijn opleiding tot gevechtspiloot bij de R.A.F. Het verhaal bevat wel de zelfspot en humor die we van Dahl gewend zijn. Tussen spanning en avontuur laat Dahl ook wat andere geluiden klinken: kritiek, angst, twijfels, eenzaamheid en gemis.
Hij is nog jong als hij moederziel alleen in een gammel autootje door de woestijn rijdt naar zijn opleidingsplaats. De piloten werden kort opgeleid en nauwelijks begeleidt. Er lag een enorme verantwoordelijkheid op hun schouders. Het merendeel van de mannen waar Dahl zijn opleiding mee volgden overleefden de oorlog niet. Ik heb het verhaal met bewondering geluisterd. Prachtig voorgelezen door Jan Ming. Toen Dahl weer herenigd werd met zijn moeder had ik waarschijnlijk net zoveel tranen in mijn ogen als zijn moeder 80 jaar geleden.