Helaas niet mijn boek

“ Van ellende word je verstandiger, neem dat maar van mij aan” -p 375.

Tommy Roos kijkt op zijn vijftigste verjaardag om zich heen, een halflege huiskamer, in scheiding met zijn jeugdliefde Martine en zijn baan staat op de tocht. Hij beseft dat hij een dieptepunt heeft bereikt. Vroeger was hij rockster maar inmiddels weet hij niet wie hij is, zonder zijn vrouw en zonder werk. Met de nodige tegenzin gaat Tommy opzoek naar wie hij is en wie hij wil zijn, dit doet hij samen met Gunnel, een excentrieke voormalig operazangers en zijn beste vriend. Vind Tommy uit wie hij is en wat hem gelukkig maakt?

Ik vond het lastig om een band te creëren met Tommy, ik merkte dat ik lastig in zijn wereld kon verplaatsen, en dat is niet omdat hij een ander leven heeft als ik, maar hoe het verhaal voor mij leest. Op de helft van het boek merkte ik niet altijd de drang om verder te lezen. Ik heb het boek gelezen met een leesclub waarbij het boek verstrekt is door de uitgeverij, waarvoor dank LS Amsterdam. Dit maakte dat ik het boek wel een kans bleef geven, zeker omdat mijn mede leesclub genoten enthousiast waren/zijn over het boek. Het verhaal valt soms een beetje in herhaling waardoor ik niet de sterke drang heb om verder te lezen. Ik merkte gedurende het boek dat ik niet nieuwsgierig genoeg werd om te weten hoe het ging/zou gaan met Tommy. In het boek word af en toe teruggeblikt naar iemands leven vroeger, helaas voegde dit voor mij niet veel toe aan het verhaal. Het einde vond ik zelf wat onafgerond, ondanks er nog vervolg delen komen mis je als lezer nog wel wat antwoorden en zijn er nog veel losse eindjes.

Wat ik mooi vond aan het boek is de vriendschap tussen Tommy en Chabbe. Helaas was dit een van de weinige dingen die ik positief vond aan het boek.

Als ik het boek niet had gelezen in een leesclub en voor een recensie had ik het boek niet uitgelezen, omdat mijn interesse niet genoeg gewekt werd en voor mij de binding met Tommy er niet (genoeg) was