Try not to.....

Vijf leerlingen moeten nablijven, op het Pyramis Collega blijven de leerlingen na in het studiehuis. Hun surveillant is de nieuwe docent Willem Jansen. Voor de leerlingen een coole nieuwe docent, van wie ze graag les hebben. Vriendinnen Juuls en Amal zijn na een grap bij Nederlands naar het studiehuis gestuurd om na te blijven. Amal krijgt hier wel stress van, omdat ze geen problemen wil krijgen met haar ouders. Ries en Biko zijn 3x te laat gekomen in 1 week en moeten daarom nablijven. De vijfde leerling is Luuk, hij heeft een vals dokter briefje ingeleverd en moet daarom ook nablijven. De leerlingen moeten nablijven van 16.00-18.00 uur waarna ze om 18.30 een meeloopavond hebben op het Noorderlicht. Zodra meneer Jansen de deuren op slot draait en de lampen uitdoet kijken de leerlingen gespannen om zich heen. Maar als meneer Jansen aangeeft dat hij een spelletje met de leerlingen wil gaan doen stemt iedereen in. Een spelletje tijdens strafklas is natuurlijk niet alle daags en ze hebben wel zin in een spel. Hij wil het spel Try not To doen en de leerlingen worden al snel enthousiast, maar wat begint als een spelletje en een grap wordt al snel serieuzer en gevaarlijk. Voordat het spel begon schraapte meneer Jansen zijn keel en sprak met een zware stem de zin ‘Zo, nu zijn jullie helemaal van mij..’ uit.
In wat voor spel zijn de leerlingen beland en overleven ze het spel wel?

Het boek begint met verslagen van de 5 leerlingen uit het leerlingvolgsysteem. Door deze samenvatting van de leerlingen heb je al een beetje kennis gemaakt met de leerlingen. Het verhaal wordt verteld vanuit deze 5 leerlingen en zo ervaar je hun leven als scholier. Tijdens het lezen ervaar je ook dat elke leerling een geheim of zorgen met zich meedraagt en die invloed hebben op hun (school)leven. Het afwisselende perspectief zorgt voor spanning en vaart in het verhaal. Het is een thriller vol spanning die goed opbouwt continue aanwezig is. De opbouw van de spanning en het verhaal zitten goed in elkaar en evenals de ontwikkeling van de leerlingen. Je valt tijdens het lezen soms van de ene verbazing in de andere, op een goede manier.

De schrijver wil in mijn ogen een heel duidelijk verhaal vertellen met dit boek, en een boodschap afgeven. Van den Nieuwenhof wil leerlingen en jongeren waarschuwen en inzicht geven wat bepaalde acties voor gevolgen kunnen hebben, voor henzelf of voor anderen. Dit vind ik heel sterk en voegt ook echt iets toe aan het boek en het genre. Wat deze boodschap is, dat mogen jullie natuurlijk zelf ervaren tijdens het lezen. Dit in combinatie met de spanning maakte het voor mij een toffe jeugdthriller en eentje die ik zeker aanraad!

Wel eindigt het verhaal redelijk abrupt, en had ik graag een epiloog gezien om te lezen hoe het nu is, want dat wil je heel graag na het lezen van dit boek! ;)

In mijn ogen zou dit boek een TW (trigger warning) mogen bevatten over zelfmoord en/of een 113 vermelding aan het einde van het boek. Het boek trekt veel jonge lezers en voor hen zou dit misschien prettig zijn. Zelf heb ik er persoonlijk geen last van ondervonden maar ik kan mij goed voorstellen dat het een goede toevoeging zou zijn voor andere. Ik weet natuurlijk niet of dit normaal en of verplicht is om te vermelden in een boek.