Lezersrecensie
Donkere tijden, duistere geheimen in After dark.
De vloeistof gloeit door mijn lichaam. Het voelt alsof elke ader in brand staat. Ik raak in paniek. – P. 134.
Om de verjaardag te vieren van Saskia nodigt Paula haar vriendengroepje uit in Het Berkenhuisje. Een oud, spookachtig huisje midden in een groot natuurpark. Het Berkenhuisje is beschikbaar voor kunstenaars, die mogen hier tijdelijk wonen. Paula’s stiefvader is kunstenaar, en als haar moeder en haar stiefvader een weekendje naar Antwerpen zijn is het de perfecte timing om hier in Het Berkenhuisjes Saskia’s verjaardag te vieren. Op de avond van haar verjaardag laat Saskia lang op zich wachten. De andere besluiten ondertussen een spel te spelen. Alle mobieltjes moeten op de tafel worden gelegd, elk bericht dat binnenkomt moet hardop worden voorgelezen. Een onschuldig lijkend spel begint rustig, maar de nacht eindigt vol duistere geheimen. Geheimen die het daglicht niet kunnen verdragen.
Van den Nieuwenhof neemt je mee op avontuur, door haar beeldende manier van schrijven waan je in Het Berkenhuisje. De sfeer is vanaf het begin al onderhuids en mysterieus, je voelt aan alles dat er wat gaat gebeuren. Maar je kunt de vinger er niet opleggen. Tevens worden er gedurende het boek een aantal spannende en mooie quotes geciteerd. Dit geeft het boek een mooi karakter. De thema’s en problemen die in het verhaal voorkomen, zullen herkenning opwekken bij de doelgroep. Dit maakt het dat je, je als lezer goed kunt verplaatsen in het verhaal van de jongeren.
Why is it I?
Don’t I always try?
I hear them say
Tomorrow’s just another day
- Madness
Het verhaal is geschreven vanuit twee personages, Paula en Saskia. Je voelt aan alles dat de situatie van Saskia fout is, en dat ze in groot gevaar is. Het feit dat je weet dat Saskia in gevaar is maakt het dat je snel verder wilt lezen. Dit zorgt voor extra spanning en vaart. De spanning bouwt rustig op, naar mate het einde nadert neemt de spanning in rap tempo toe. Het plot is goed uitgewerkt, de sfeer is onbehagelijk. Het sterke plot laat je achter met een beduusd gevoel, je herleest de laatste zinnen. Om er zeker van te zijn dat je het goed gelezen hebt. Meer kan ik er niet over zeggen, dat moet je echt zelf lezen.
‘We moeten hier weg,’ zegt hij. Zijn stem is volledig gebroken. Mijn harkt lijkt wel te stoppen met kloppen. – P.156
Om de verjaardag te vieren van Saskia nodigt Paula haar vriendengroepje uit in Het Berkenhuisje. Een oud, spookachtig huisje midden in een groot natuurpark. Het Berkenhuisje is beschikbaar voor kunstenaars, die mogen hier tijdelijk wonen. Paula’s stiefvader is kunstenaar, en als haar moeder en haar stiefvader een weekendje naar Antwerpen zijn is het de perfecte timing om hier in Het Berkenhuisjes Saskia’s verjaardag te vieren. Op de avond van haar verjaardag laat Saskia lang op zich wachten. De andere besluiten ondertussen een spel te spelen. Alle mobieltjes moeten op de tafel worden gelegd, elk bericht dat binnenkomt moet hardop worden voorgelezen. Een onschuldig lijkend spel begint rustig, maar de nacht eindigt vol duistere geheimen. Geheimen die het daglicht niet kunnen verdragen.
Van den Nieuwenhof neemt je mee op avontuur, door haar beeldende manier van schrijven waan je in Het Berkenhuisje. De sfeer is vanaf het begin al onderhuids en mysterieus, je voelt aan alles dat er wat gaat gebeuren. Maar je kunt de vinger er niet opleggen. Tevens worden er gedurende het boek een aantal spannende en mooie quotes geciteerd. Dit geeft het boek een mooi karakter. De thema’s en problemen die in het verhaal voorkomen, zullen herkenning opwekken bij de doelgroep. Dit maakt het dat je, je als lezer goed kunt verplaatsen in het verhaal van de jongeren.
Why is it I?
Don’t I always try?
I hear them say
Tomorrow’s just another day
- Madness
Het verhaal is geschreven vanuit twee personages, Paula en Saskia. Je voelt aan alles dat de situatie van Saskia fout is, en dat ze in groot gevaar is. Het feit dat je weet dat Saskia in gevaar is maakt het dat je snel verder wilt lezen. Dit zorgt voor extra spanning en vaart. De spanning bouwt rustig op, naar mate het einde nadert neemt de spanning in rap tempo toe. Het plot is goed uitgewerkt, de sfeer is onbehagelijk. Het sterke plot laat je achter met een beduusd gevoel, je herleest de laatste zinnen. Om er zeker van te zijn dat je het goed gelezen hebt. Meer kan ik er niet over zeggen, dat moet je echt zelf lezen.
‘We moeten hier weg,’ zegt hij. Zijn stem is volledig gebroken. Mijn harkt lijkt wel te stoppen met kloppen. – P.156
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Leesdromen
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
