Het veengebied geeft zijn geheimen prijs

Recensie gebaseerd op de originele versie ‘Offermossen’.

‘Het offerveen’ is de debuutthriller van de Zweedse Susanne Jansson. Veel informatie is er over haar niet te vinden, wel weten we dat ze actief was als journaliste en fotografe, zowel in Göteborg (waar ze vlakbij woont) en in New York. De rechten van haar eersteling zouden aan meer dan twintig landen verkocht zijn.

Het boek kent twee vrouwelijke hoofdpersonages. Allereerst is er biologe Nathalie die wil doctoreren. Voor haar afsluitende proefschrift trekt ze naar het dorp waar ze is opgegroeid om in het mysterieuze veengebied onderzoek te doen. De legende zegt dat hier ooit mensen aan de goden geofferd werden. Nu zouden er weer mensen spoorloos verdwijnen, vooral toeristen… Naast Nathalie is er fotografe Maya die regelmatig plaatsen delict en lijken fotografeert voor de politie. Wat is er aan de hand in het veengebied? Zal het moeras haar geheimen prijsgeven? En op welke manier zijn de inwoners van het dorp hierbij betrokken?

De eerste helft van het boek is een beetje traag, het grote aantal beschrijvingen valt op. Tot in detail worden bijvoorbeeld de processen uiteengezet die in veengronden optreden. Dialogen zijn vaak aan de lange kant.

Jansson heeft een originele insteek en locatie gekozen voor haar boek. Het probleem zit hem in de spanning die lange tijd compleet afwezig is, slechts op het einde van het boek komt die eventjes aan de oppervlakte piepen. Van de twee ‘onthullingen’ is er eentje helemaal geen verrassing, en de andere zullen vele lezers ook wel zien aankomen.

‘Het offerveen’ is goed geschreven, dat dan weer wel. De personages zijn iets te vlak, een tikkeltje meer herkenbaarheid zou de zaak goedgedaan hebben. Ik heb het boek met plezier gelezen, maar kan niet zeggen dat ik op enig moment op het puntje van mijn stoel zat of grote ogen van verbazing opzette. Verdienstelijk debuut dat het beste belooft voor de toekomst.