Lezersrecensie
Jara Lee ten voeten uit.
De titel van hun nieuwe misdaadroman geeft meteen prijs wat er staat te gebeuren: een afrekening.
Geen beknopte samenvatting in deze recensie; die pronkt glashelder op de achterflap.
Het echtpaar en tevens schrijversduo Jan en Rachel van der Lee – onder het pseudoniem Jara Lee – blijft volharden in de boosheid. Hun negende boek is alweer een dikke pil van zo’n 500 pagina’s.
Steeds wisselende perspectieven slaan je constant om de oren; gelukkig zorgt de chronologische volgorde voor enige houvast. Ook de locaties, verspreid over een aantal Europese landen, springen in het oog.
De erg korte hoofdstukken – aangeduid met het tijdstip en plaats - zijn veeleer passages, waarin telkens een ander heerschap wordt gevolgd.
Leuk, dergelijke gevarieerdheid; toch moet de lezer constant bij de les blijven. Zonder het te beseffen, raak je plots verdwaald in een labyrint met een overdaad aan personages. Het van de hak op de tak springen zou je enthousiasme misschien kunnen afremmen.
Laat dit echter niet zover komen; de auteurs zetten immers een boeiend verhaal neer. Handig maken ze gebruik van de traditionele thriller-trukendoos, zoals onverwachte ommezwaaien. Intriges zijn nooit ver te zoeken.
“Denise reed voor hem. Haar roodgeverfde haar wapperde onder haar helm vandaan en leek wel op de vlag van een stierenvechter.”
Typische Jara Lee ingrediënten zijn humor en romantiek, die het geheel ietwat luchtiger maken. Ook het feelgood getinte eind komt vaker voor in hun romans. Dit alles tezamen betekent evenwel dat ‘De afrekening’ geen zuivere thriller is, maar eerder een mix, een eigen fabricaat van het duo Van der Lee. Geen spanning aanwezig? Zeker wel, doch die primeert niet de hele tijd.
“Hij drukte haar even wat steviger tegen zich aan en gaf haar een kus op haar wang, die door de wandeling in de kou behoorlijk koud aanvoelde.”
De belangrijkste karakters worden keurig uitgediept; ze komen helemaal tot leven. De ontelbare dialogen, zijn opvallend toegankelijk weergegeven. Zo betekent de no-nonsense taal geen enkele belemmering tijdens het lezen.
Het stel gaat, na een grondige research vooraf, geen heikel thema uit de weg; noem maar op: drugsverslaving, pure misdaad, kidnapping, kinderporno et cetera.
Een Jara Lee ten voeten uit.
Geen beknopte samenvatting in deze recensie; die pronkt glashelder op de achterflap.
Het echtpaar en tevens schrijversduo Jan en Rachel van der Lee – onder het pseudoniem Jara Lee – blijft volharden in de boosheid. Hun negende boek is alweer een dikke pil van zo’n 500 pagina’s.
Steeds wisselende perspectieven slaan je constant om de oren; gelukkig zorgt de chronologische volgorde voor enige houvast. Ook de locaties, verspreid over een aantal Europese landen, springen in het oog.
De erg korte hoofdstukken – aangeduid met het tijdstip en plaats - zijn veeleer passages, waarin telkens een ander heerschap wordt gevolgd.
Leuk, dergelijke gevarieerdheid; toch moet de lezer constant bij de les blijven. Zonder het te beseffen, raak je plots verdwaald in een labyrint met een overdaad aan personages. Het van de hak op de tak springen zou je enthousiasme misschien kunnen afremmen.
Laat dit echter niet zover komen; de auteurs zetten immers een boeiend verhaal neer. Handig maken ze gebruik van de traditionele thriller-trukendoos, zoals onverwachte ommezwaaien. Intriges zijn nooit ver te zoeken.
“Denise reed voor hem. Haar roodgeverfde haar wapperde onder haar helm vandaan en leek wel op de vlag van een stierenvechter.”
Typische Jara Lee ingrediënten zijn humor en romantiek, die het geheel ietwat luchtiger maken. Ook het feelgood getinte eind komt vaker voor in hun romans. Dit alles tezamen betekent evenwel dat ‘De afrekening’ geen zuivere thriller is, maar eerder een mix, een eigen fabricaat van het duo Van der Lee. Geen spanning aanwezig? Zeker wel, doch die primeert niet de hele tijd.
“Hij drukte haar even wat steviger tegen zich aan en gaf haar een kus op haar wang, die door de wandeling in de kou behoorlijk koud aanvoelde.”
De belangrijkste karakters worden keurig uitgediept; ze komen helemaal tot leven. De ontelbare dialogen, zijn opvallend toegankelijk weergegeven. Zo betekent de no-nonsense taal geen enkele belemmering tijdens het lezen.
Het stel gaat, na een grondige research vooraf, geen heikel thema uit de weg; noem maar op: drugsverslaving, pure misdaad, kidnapping, kinderporno et cetera.
Een Jara Lee ten voeten uit.
1
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Guy Doms
Gesponsord
Is Liften naar de hemel van Lex Paleaux jouw favoriete boek van het jaar? Stem nu!
Is De nomade van Anya Niewierra jouw favoriete boek van het jaar? Stem nu!
Is Beladen huis van Christien Brinkgreve jouw favoriete boek van het jaar? Stem nu!
Is Het huis met de palm van Esther Verhoef jouw favoriete boek van het jaar? Stem nu!
Is De verwarde cavia terug op kantoor van Paulien Cornelisse jouw favoriete boek van het jaar? Stem nu!
Is Meneer Putmans ziet het licht van Hendrik Groen jouw favoriete boek van het jaar? Stem nu!
Elena moet haar vermiste opa terugvinden in een magische en mysterieuze wereld vol met mythische wezens. Schrijf je nu in voor de Hebban Leesclub.
