Elke verhaal in deze bundel - elf stuks in totaal - vertelt over de vaak schrijnende onderdanigheid van de vrouw ten opzichte van de man.

Angst "'Ga je weg?' riep hij. De moed zakte haar in de schoenen. Haar keel was opeens zo droog. Ze schraapte hem. 'Nee,' schreeuwde ze. 'Ik doe gewoon mijn schoenen aan.' 'Die klepperen zo,' brulde hij en ze kon horen dat hij op het punt stond zijn geduld te verliezen. Ze vatte moed. Als ze nu niet luidkeels antwoordde, beweerde hij, kon hij haar met geen mogelijkheid horen. Normaal gesproken was er niets mis met zijn gehoor. 'Dan laat ik ze uit,' riep ze wanhopig. Ze ging weer aan tafel zitten. Er klonk geen geluid boven en er verstreken tien minuten in een gevaarlijke, oplettende stilte. Toen werd de stilte doorbroken door gedempt, gezellig gesnurk, een van de veiligste geluiden in haar wereld."

Dit korte verhaal sprak mij enorm aan, omdat het me terug worp in herinneringen. Vooral zachtjes doen, heel stil zijn. Als je dát doet, maak je niemand boos. Ook deze dame doet zo stil mogelijk gedurende de dag. Want haar man slaapt overdag omdat hij de nachten werkt. Maar, bij elk geluid dat ze maakt laat hij van zich horen. Streng, scherp, kritisch. En wordt ze erover uitgevraagt dan zal ze hem altijd in bescherming nemen. Want ja, hij werkt nou eenmaal hard.

En zo vertelt elke verhaal in deze bundel - elf stuks in totaal - over de vaak schrijnende onderdanigheid van de vrouw ten opzichte van de man. De verhalen zijn knap geschreven, zo echt, zo invoelbaar! Je krijgt een inkijkje in de huwelijken en scheidingen uit die tijd. Huwelijken in de arbeidersklasse, de lage middenklasse. Opgesloten, op zoek naar geluk, zonder te weten wat dat eigenlijk is. Eenzaam, ongelijkwaardig, gewelddadig en wrang. Geen vrolijk boek wel heel goed geschreven.

Ik las niet eerder iets van deze auteur. Maar ben inmiddels erg nieuwsgierig naar haar overige boeken.