Het gootsteenrealisme anno 2020

Londen. Beulah Grove 23, een huis vol verknipte figuren, een freakshow. Waar ook nog tot overmaat van ramp6l een moord gepleegd wordt en daar zit niemand op te wachten , zeker de bewoners niet, die allemaal hun eigen redenen hebben om zich te verstoppen voor de boze buitenwereld.

Marwood, schrijft in een harde cynische verteltrant, met veel vileine Engelse humor - ‘Een polo, is dat de vrijetijdskleding van de lagere bureaucraat? ‘.
In een mitrailleurstijl, doordrijvend, overdrijvend, grotesk choquerend en nauwkeurig beschrijvend maar ook vol liefde en medelijden het leed en ellende toedekkend. Het is een keiharde wereld voor die lui aan de onderkant van de samenleving, elk met rugzak vol ellende.

Het is het immens gore en smerige gootsteenrealisme anno 2020.
Is het boek dan wel te lezen? Absoluut, het zit vol harde grappen en humor en af en toe, een wegzakken in tedere zachtheid. Een echte thriller ? Geen nagelbijter.
Maar schrijven kan ze, die Alex Marwood, met die venijnige en sarcastische pen van haar.

Ps: Als het boek uit is, toch nog maar eens de proloog lezen.