Spannende doch ietwat makke pageturner

Showstopper wordt op de achterkant van het boek vergeleken met The Hunger Games van Suzanne Collins; het zou wellicht nog beter zijn. Ik ben een groot fan van The Hunger Games, dus met die belofte begon ik hoopvol aan het boek.

Dit eerste deel van een tweeluik van Hayley Barker volgt Hoshiko en Ben. De wereld waarin zij leven is eentje van een rassenscheiding: de Droesems worden onderdrukt door de Zuiveren en in sloppenwijken gegooid. Een aantal 'uitverkorenen' moeten in het Circus werken, waar ze de Zuiveren entertainen en waar hun dood toegejuigd wordt. Hoshiko, een Droesem, is de beroemdste koorddanseres van het Circus. Ben daarentegen is een Zuivere, en daarbij ook nog de zoon van een machtig minister. Ze konden niet méér van elkaar verschillen, maar als Ben Hoshiko redt van wat bijna een koorddansongeluk is, trekken de twee naar elkaar toe en krijgt Ben last van zijn geweten. Hij moet en zal deze bizarre rassenscheiding stoppen.

Showstopper hield mij behoorlijk bezig door de bij vlagen gruwelijke beschrijvingen van wat de Zuiveren de Droesems aandoen. De gevaarlijke Circusacts zijn zenuwslopend en Barker houdt de spanning er goed in. Hoshiko en Ben zijn leuke personages waar je je makkelijk mee kunt identificeren.

De relatie die tussen Hoshiko en Ben ontwikkeld komt echter nogal ongeloofwaardig over. Zo snel voelen deze twee jonge mensen al zo veel voor elkaar, terwijl Hoshiko vlak daarvoor nog over 'haten' spreekt. Er zit ook weinig diepgang in de ontwikkeling van de personages.
Het einde van het boek had een klapper kunnen zijn, maar het was nét niet de cliffhanger waar ik op hoopte.

Al met al een leuk boek om een keer gelezen te hebben en ik ga door met deel 2, maar het kan niet tippen aan The Hunger Games.