Pijn eist gevoeld te worden

'Pijn eist gevoeld te worden'. Het is zomaar een van de vele schitterende zinnen in het boek. Toch is er niets pijnlijks aan het lezen van dit boek. Ondanks de beladen thema's: jong en ziek zijn, kanker hebben, weten dat je niet lang meer te leven hebt.

Wat een schitterend boek. Het beste dat ik tot nu toe dit jaar heb gelezen. Het verdient het door iedereen gelezen te worden. Een Young Adult boek voor lezers van 14 tot 99 jaar.

Ontroerend, hartverscheurend en tegelijk bevat het diepe bespiegelingen over de zin van het leven, over leven en dood. Het boek staat vol met mooie zinnen.

Hazel is zestien en haar moeder besluit dat ze depressief is. Haar dochter gaat zelden het huis uit, brengt behoorlijk wat tijd in bed door, leest steeds weer hetzelfde boek, eet onregelmatig en denkt in haar overvloedige vrije tijd veel na over de dood. Een depressie?

Och ja, ik vergat te zeggen dat Hazel schildklierkanker heeft en uitzaaiingen in de longen. Eigenlijk had men haar drie jaar geleden al opgegeven maar een nieuw (fictief) medicijn, Phalanxifor, rekt haar leven voor een nog onbepaalde tijd.

Van haar moeder wordt ze verplicht naar een Praatgroep te gaan. Daar ontmoet ze Augustus Waters, Gus, een jongen die een been aan kanker verloor door botkanker. De aantrekkingskracht tussen de twee intelligente jongeren is wederzijds.

Dat klinkt allemaal heel klef en zeemzoet maar dat is het dus absoluut niet.

Wanneer Hazel Gus laat lezen in haar lievelingsboek Een vorstelijke beproeving van de teruggetrokken schrijver Peter van Houten worden de twee onafscheidelijk.

Wanneer Gus nog zijn Wens over heeft van de Wensstichting die de wensen vervult van zieke kinderen, reizen ze naar Amsterdam om een bezoek te brengen aan de schrijver Peter van Houten en hem te vragen hoe het verder gaat met de personages in zijn boek Een vorstelijke beproeving. De ontmoeting is helemaal niet wat ze zich erbij hadden voorgesteld.



Het boek haalt veel clichés over kanker en kankerpatiënten onderuit zoals 'Na een lang en moedig gevecht.' Niemand is altijd moedig en deze jonge mensen proberen hun ziekte te nemen zoals ze is. Ze willen gewoon leven en vinden niet van zichzelf dat ze meer moedig zijn dan anderen.

Omdat er zo veel aanhalingen gedaan worden uit het boek Een vorstelijke beproeving dacht ik even dat het boek en de schrijver echt bestaan, maar dat is niet zo. Het is volledig verzonnen.

Het taalgebruik in het boek is ongelofelijk rijk. John Green maakt originele associaties en speelt geweldig met taal. Dat maakt het heerlijk om te lezen.

Het zorgt er voor dat de zware thema's zoals ziek zijn, kanker en doodgaan, toch luchtig en humoristisch aangereikt worden. Toch is het zeker geen oppervlakkig boek. Het raakt diepe thema's aan zoals de zin van het leven en bevat veel zinnen die stof tot nadenken geven.

Wat een schitterend boek! Dit is een boek dat iedereen zou dienen te lezen!