Tussen goud en gevangenschap

"Gild" is het eerste deel van "The Plated Prisoner"-serie van Raven Kennedy, een fantasyverhaal dat losjes is geïnspireerd op de mythe van koning Midas. Het boek vertelt het verhaal van Auren, een jonge vrouw die door Midas zelf letterlijk in goud is veranderd en in zijn paleis leeft als zijn bezit. De wereld waarin ze zich bevindt is wreed en glanzend tegelijk, vol hofintriges, machtsspelletjes en morele dubbelzinnigheid.

Hoewel het uitgangspunt interessant is – een gevangen vrouw die zichzelf moet hervinden in een wereld van manipulatie en machtsmisbruik – had ik moeite om in het verhaal te komen. De eerste helft voelde traag aan. Kennedy neemt veel tijd om de gouden wereld van Midas te beschrijven, maar de overvloed aan herhalingen en bloemrijke metaforen maakte het voor mij lastig om betrokken te blijven. De schrijfstijl is poëtisch, maar soms ook vermoeiend.

Pas over de helft begon het verhaal echt vaart te krijgen. Dan wordt duidelijk dat er meer schuilt achter Auren dan het beeld van het perfecte bezit, en dat de wereld buiten het paleis complexer en duisterder is dan gedacht. Dat deel las vlotter en maakte me nieuwsgierig naar de ontwikkeling van Auren in de volgende delen. Toch bleef ik wat afstand voelen tot de personages. Midas is intrigerend, maar moeilijk te doorgronden; Auren voelt soms te passief, alsof ze vooral observeert in plaats van handelt. Dat maakte het lastig om echt met haar mee te leven, ondanks haar kwetsbaarheid en groei.

Thematisch heeft "Gild" wel iets te zeggen: het verkent onderwerpen als macht, manipulatie en vrijheid – verpakt in een fantasysetting vol symboliek. De structuur van het verhaal, met veel interne monologen en herhalende gedachten, versterkt dat thema van gevangenschap, maar maakt het boek tegelijkertijd zwaarder om te lezen.

"Gild" is een boek met een intrigerend concept en een sterke symbolische kern, maar de uitvoering wist mij niet volledig te overtuigen. De schrijfstijl is mooi maar afstandelijk, het tempo traag en de personages blijven wat vlak. Wie houdt van langzame, poëtische fantasy met een vleugje romantiek en trauma, zal hier misschien meer in vinden dan ik. Voor mij bleef het bij een gemengd gevoel: interessant, maar niet meeslepend genoeg om me volledig te grijpen. Ik weet dus ook nog niet of ik de volgende delen ga lezen.