Lezersrecensie
kraraktergedreven
Met "Rijk van vlees en vuur" levert de auteur opnieuw een vermakelijk boek af dat in niets onderdoet voor zijn voorganger. Sterker nog, op sommige vlakken overtreft het zelfs zijn voorganger.
In dit boek komt Poppy, de protagonist van de serie, volledig tot haar recht. Ze ontdekt niet alleen haar ware identiteit los van de "Maagd", maar begint ook haar eigen toekomst vorm te geven en voor zichzelf op te komen. Naarmate haar kracht groeit, groeit ze uit tot een indrukwekkende heldin die niet met zich laat sollen.
De relatie tussen Poppy en Hawke, ook bekend als Casteel, is een ander hoogtepunt. Hun kenmerkende plagerijen en voelbare seksuele spanning zetten zich voort in dit boek. Hun band verdiept zich naarmate ze zowel fysiek als emotioneel dichter tot elkaar komen. Deze relatie bevat alles wat je zou wensen in een romantisch boek, en zelfs meer.
Soms is Poppy's blindheid voor de gevoelens van Casteel wel wat frustrerend. Er waren momenten waarop ik haar wilde aanspreken en door elkaar schudden. Daarnaast kan de dialoog af en toe wat clichématig overkomen, maar dit doet weinig af aan het plezier van het boek.
De bijpersonages zijn ook even genietbaar. Ik ben dol op Kieran en zijn droge gevoel voor humor, en hoe hij Poppy aanspoort om haar ware gevoelens voor Casteel te onderzoeken. Zijn zus, Netta, is een andere geweldige karakter. Ze is een no-nonsense, sterke vrouwelijke persoonlijkheid. Ik had graag gezien dat ze een grotere rol had gekregen en hopelijk zullen we meer van haar zien in het volgende boek.
Wat betreft het plot is het boek meer karaktergedreven dan zijn voorganger. Dat betekent niet dat er geen actie is (die is er zeker), maar het boek legt meer nadruk op de ontwikkeling van Poppy's personage en haar relatie met Casteel. Het breidt ook de wereld uit en verdiept ons begrip van de geschiedenis en mythologie van Solis en Atlantia. Ondanks de mindere focus op actie behoudt het boek een goed tempo en voelt het verhaal nooit traag of stil. Tot slot eindigt het boek met een grote cliffhanger.
In dit boek komt Poppy, de protagonist van de serie, volledig tot haar recht. Ze ontdekt niet alleen haar ware identiteit los van de "Maagd", maar begint ook haar eigen toekomst vorm te geven en voor zichzelf op te komen. Naarmate haar kracht groeit, groeit ze uit tot een indrukwekkende heldin die niet met zich laat sollen.
De relatie tussen Poppy en Hawke, ook bekend als Casteel, is een ander hoogtepunt. Hun kenmerkende plagerijen en voelbare seksuele spanning zetten zich voort in dit boek. Hun band verdiept zich naarmate ze zowel fysiek als emotioneel dichter tot elkaar komen. Deze relatie bevat alles wat je zou wensen in een romantisch boek, en zelfs meer.
Soms is Poppy's blindheid voor de gevoelens van Casteel wel wat frustrerend. Er waren momenten waarop ik haar wilde aanspreken en door elkaar schudden. Daarnaast kan de dialoog af en toe wat clichématig overkomen, maar dit doet weinig af aan het plezier van het boek.
De bijpersonages zijn ook even genietbaar. Ik ben dol op Kieran en zijn droge gevoel voor humor, en hoe hij Poppy aanspoort om haar ware gevoelens voor Casteel te onderzoeken. Zijn zus, Netta, is een andere geweldige karakter. Ze is een no-nonsense, sterke vrouwelijke persoonlijkheid. Ik had graag gezien dat ze een grotere rol had gekregen en hopelijk zullen we meer van haar zien in het volgende boek.
Wat betreft het plot is het boek meer karaktergedreven dan zijn voorganger. Dat betekent niet dat er geen actie is (die is er zeker), maar het boek legt meer nadruk op de ontwikkeling van Poppy's personage en haar relatie met Casteel. Het breidt ook de wereld uit en verdiept ons begrip van de geschiedenis en mythologie van Solis en Atlantia. Ondanks de mindere focus op actie behoudt het boek een goed tempo en voelt het verhaal nooit traag of stil. Tot slot eindigt het boek met een grote cliffhanger.
2
Reageer op deze recensie
