'Vergeet wie je dacht te zijn en accepteer wie je bent'

Als allereerst moet ik even honderdmaal mijn excuses aanbieden. Door alle chaos thuis was ik helemaal vergeten om mijn recensie te plaatsen op de afgesproken datum, namelijk eergisteren. Ik vergeet blogtours eigenlijk nooit, dus toen ik een berichtje kreeg van Jen, schaamde ik me behoorlijk.. De recensie stond wel al klaar, maar ik was helemaal vergeten hem online te zetten, dus hierbij hebben jullie alsnog mijn recensie te goed. Als allereerste kon ik echt niet wachten om mee te doen met deze blogtour. Ik volg Emmy al sinds ik gestart ben met mijn blog (Dat is dus inmiddels al 10 jaar!) en ik was dus ook heel erg nieuwsgierig naar haar boek en haar schrijfstijl. Toen dan ook 'De ketel van Brigid' bij Dutch Venture Publishing werd uitgegeven en er een blogtour werd gestart, moest ik me wel opgeven.

Eerst even over de cover en de titel. De cover heeft iets magisch, maar toch heel subtiel. je ziet kraaien, die terugkomen in het verhaal, je ziet kleuren die terugkomen in het verhaal en de cover spreekt mij voornamelijk aan omdat hij misschien niet alles zegt, maar wel een bepaalde rust uitstraalt die me heel erg aanspreekt. Ik ben dus ook heel blij dat ik hem in mijn eigen kast mag hebben staan, al is het maar een vooruitlees-exemplaar. Wie weet koop ik de hardcover ook nog wel. De titel is ook weer een beetje magisch, een beetje mysterieus en je vraagt je meteen af waar het over gaat. Brigid is een godin die je ook tegenkomt in bepaalde mythes en legendes. Legendes en mythes wekken altijd mijn interesse, maar tegelijkertijd heb ik er ook te weinig kennis over om te oordelen over de informatie die erover in naar voren komt in het boek en kan dus niet zeggen of alles kloppend is. In mijn geval een voordeel, want dan kan het me ook niet irriteren als iets niet klopt of anders is gebruikt dan in de bestaande verhalen over deze mythes en legendes. Ik vind het zelf gewoon leuk als er bestaande personen of karakters worden gebruikt, maar op hun hele eigen manier worden in gezet in een verhaal. De titel wekt bij mij dus ook interesse, altijd goed. En dan de chapter-art. Tegenwoordig heeft elk boek wel chapter-art, vooral als het gaat om fantasy, maar deze chapter-art paste ook weer goed bij de cover en maakte het geheel compleet.

Qua schrijfstijl trekt Emmy je mee het verhaal in. Ze schrijft toegankelijk en makkelijk en schrijft ook met de nodige droge humor en grapjes, waardoor het verhaal ook niet te saai of eentonig wordt. Ik had het boek ook in 1 zitting uit en gezien mijn slump, is dat best een positieve en aangename verrassing. Emmy koos ervoor om vanuit Juniper in de eerste persoonsvorm te schrijven, maar begint haar proloog vanuit één van de andere karakters in de derde persoonsvorm. Wat ik erg leuk vind is dat het je interesse wekt om in de proloog vanuit iemand anders te lezen en je meteen af te vragen wat er speelt en vooral, wat er nog komen gaat. De eerste persoonsvorm van Juniper maakt daarna dat je dichter bij het personage staat. Ik weet dat over die perspectief de meningen zijn verdeeld, maar ik ben dol op de eerste persoonsvorm, omdat het dan voelt als ik even het personage mag zijn.

Last but not least, het verhaal. Ik moet heel eerlijk toegeven dat het voor mij niet het meest orginele verhaal was. Het voelde als een verhaal dat ik vaker had gelezen, maar dan met andere karakters en originele elementen. Mijn eerste gedachten bij dit verhaal waren 'D&D' en 'Chaotic Neutral'. Voor de mensen die deze woorden niet kennen, deze termen komen van het spel Dungeons&Dragons, dat ik ook graag speelde een tijd terug. En de gebeurtenissen in dit verhaal deden me enorm aan het spel denken. Het voelde een beetje als een Role PLaying Game waarbij de karakters hun eigen keuzes mochten maken en ook constant in nieuwe situaties werden gegooid die ze eigenlijk niet aankonden, maar toch elke keer overleefden. Er gebeurde constant wel iets en soms voelde het voor mij daardoor wel alsof het verhaal vrij snel ging of dat er soms wat teveel chaos was, waardoor ik dingen leek te missen. Ook de essentie van het verhaal ging hierdoor soms wat verloren.

Wat ik erg mooi vond, is dat Juniper eigenlijk op een reis wordt gestuurd om zichzelf te vinden, of eigenlijk te accepteren zoals ze is. Ze gaat op zoek naar haar magie, maar komt onderweg hele andere dingen tegen en leert wat het is om op eigen benen te staan, om haar weg te vinden in moeilijke situaties. Ze leert om zichzelf te accepteren zoals ze is, met of zonder magie. En dat met hulp van leuke vrienden en de godin Brigid, die haar onderweg belangrijke lessen leert.

Ik ben dol op de hekserij, maar ook op het feit dat dit geen high-fantasy wereld is en dat een deel zich gewoon op 'onze wereld' afspeelt. Dat maakt boeken voor mij makkelijk te volgen met minder nieuwe informatie. Daarnaast wordt er ook gebruik gemaakt van een soort meditatie en mindfulness in het verhaal en aangezien ik dit ook erg veel heb gedaan, lag het me wel. Het ontbrak soms wat aan hoe realistisch het verhaal was, maar het is Fantasy, dus dat maakt niet uit. Naast belangrijke boodschappen, fantasie en de nodige humor, zat er ook een vleugje diversiteit in. Dit merk je steeds meer in boeken. Het feit dat het zo normaal is in boeken zoals 'De ketel van Brigid', voelt natuurlijk en goed en het voelt niet als iets wat in het verhaal moet omdat het thema zo belangrijk is, maar gewoon omdat het toevallig zo is. Voor mij altijd een pluspunt en iets waar ik wat op let nu het zoveel meer in boeken naar voren mag komen.

Ik ben heel eerlijk als ik zeg dat dit niet mijn favoriete verhaal is, dat ik het soms echt chaotisch vond en de essentie wat kwijtraakte, maar de humor, de bijzondere karakters en de heerlijk schrijfstijl hebben heel veel goed gemaakt. Ik heef 'De ketel van Brigid' daarom ook 3 sterren!

~ Live Your Life Reading