Verlangen naar herkenning en erkenning.

"Graag was ik zoals iedereen trots geweest op mijn ouders. Maar hoe kan ik trots zijn op een vader die nog voor mijn geboorte uit mijn leven verdween? Hoe kan ik respect hebben voor een moeder die me liever kwijt dan rijk was?"

Linda is niet gewenst. Haar moeder is geen liefhebbende moeder en haar stiefvader behandelt haar niet goed. Linda ervaart een leegte van binnen, een gevoel van heimwee. Ze is een denker, onzeker en ze heeft een muur om zich heen gebouwd.

Na de lagere school wordt ze door haar moeder naar een strenge katholieke kostschool gestuurd. Door zuster Ludwina voelt Linda zich gezien, maar Ludwina wordt overgeplaatst als de andere zusters merken dat zij Linda tot steun is.

Na haar opleiding wil Linda zo snel als mogelijk het huis uit, maar daarvoor moet ze eerst gaan werken. In de fabriek moet ze de pesterijen van haar collega's doorstaan. Meerdere keren heeft Linda de gedachte dat men beter af is zonder haar. Als zij een nieuwe baan krijgt leert ze Guido kennen. Er ontstaat een vriendschap die overgaat in liefde. Voor het eerst voelt Linda zich echt geliefd en gezien. Ze trouwen en krijgen een dochter. Al die jaren denkt Linda geregeld aan haar biologische vader over wie men weigerde te praten. Toch heeft ze altijd het gevoel/de zekerheid gehad hem ooit te zullen ontmoeten.

"Ik zoek vooral naar mijn eigen identiteit, minder naar hem. Ik wil weten wie mijn vader is om te weten wie ik ben".

In 'Op de golven van het leven' gaat de 75-jarige Linda een paar dagen naar de Belgische kust om na te denken over haar leven. Tijdens deze dagen die ze voornamelijk in de natuur doorbrengt, blikt Linda terug op haar leven, op haar liefdeloze jeugd en op de zoektocht naar haar vader, of eigenlijk nog meer, de zoektocht naar haar identiteit.
Al mijmerend denkt ze terug aan hoe het vroeger was in de hoop met een meer rustige geest terug te blikken op het verleden.

"Telkens als ik in de verte over de uitgestrektheid van de zee kijk, is het alsof ik me laat meedrijven op de golven van het leven".

Schellens heeft een aangename, poëtische manier van schrijven. Door de afwisseling van heden en verleden wordt de lezer meegenomen in het verhaal van Linda. Een verhaal dat een combinatie is van fictie en non-fictie. Het verhaal is zo geschreven dat het evengoed helemaal non-fictie had kunnen zijn. De auteur heeft dit knap gedaan.

De zoektocht naar haar vader, naar haar identiteit, haar pijn, haar twijfels, het verlangen naar erkenning en liefde is voelbaar in het verhaal. Wat mij wel opviel is dat Linda hier zo goed uitgekomen is (mede dankzij Guido). Ik stelde mij hierbij de vraag of dit echt zo gegaan is in haar leven of dat zij in werkelijkheid wel hulp gehad heeft bij de enorme impact van zo'n vroegkinderlijk trauma. Dit had van mij nog iets meer uitgediept mogen worden.

Een mooi geschreven roman met als kernthema, het verlangen van ieder mensen naar herkenning en erkenning.

Schellens schreef eerder verschillende romans, een kinderboek en gedichten.

De prachtige cover is gemaakt door Schellens Partner, Anne van Moere. Het is geschilderd in warme bijenwas (encaustic art).

Ik wil Uitgeverij Best in Books en het Boekencafe hartelijk bedanken voor dit recensie exemplaar.