Een hartverwarmend verhaal met leuke en lieve personages en een schat van en hond

De Britse Beth Morrey debuteert met Een tweede kans voor Missy (2021), een hartverwarmend verhaal over een 79-jarige vrouw die zichzelf altijd heeft weggecijferd en nu wel wat aandacht kan gebruiken.

De oude Missy Carmichael is eenzaam en woont alleen in een groot huis. Haar beste vriendin is verhuisd, haar geliefde zoon Alistair woont in Australië met zijn vrouw en zoontje en de dochter Melanie (waar ze ruzie mee heeft) ziet ze weinig. Als ze op een dag in het park de levendige Sylvie ontmoet en ook in contact komt met Angela en haar zoontje Otis, verandert haar leven.

Missy is een krasse oude dame, maar ze zwelgt in haar verdriet en eenzaamheid. Dat Sylvie en Angela aandacht aan haar besteden is dan ook iets wat ze niet gelijk aandurft te nemen. Maar de dames zetten door en vragen haar op de koffie. En langzaamaan begint ze te wennen aan het feit dat ze niet zo alleen hoeft te zijn. Angela zorgt er zelfs voor dat Missy hond Bob in huis neemt en haar komst is het begin van een hoop veranderingen.

Het verhaal verspringt van heden naar verleden en dat gaat soms vrij abrupt, maar het is wel snel duidelijk wanneer het speelt. Missy heeft er al een heel leven opzitten en leeft met een groot geheim. Haar gedachten gaan steeds terug naar het verleden. Naar de tijd dat ze kind was, en naar de tijd dat ze een jonge vrouw was en ging studeren. Ook wordt verteld over haar leven met haar man Leo en de twee kinderen die ze kregen. Opvallend is wat er niet verteld wordt en wat tussen de regels doorschemert. Als lezer denk je te weten wat er is gebeurd, maar het fijne ervan wordt pas later uitgelegd en dat levert nog een paar verrassingen op. Niets is wat het lijkt.

Mooi is het om te zien hoe Missy zich ontwikkelt gedurende het verhaal, en dat op haar leeftijd. De hond Bob zet haar voor het blok en brengt verantwoordelijkheden met zich mee zoals het voeren en uitlaten, maar ook aandacht geven en ontvangen. De vriendschap die zich ontwikkelt tussen Missy, Sylvie, Angela en de kleine Otis is goed uitgewerkt en absoluut hartverwarmend. Doordat Missy zich socialer opstelt krijgt ze nieuwe vrienden, mensen waarvan ze nooit had verwacht om mee om te gaan. En fouten die ze voorheen maakte, durft ze eindelijk te erkennen en te herstellen.

Het gezegde “Ieder huisje heeft zijn kruisje”, vind je als lezer weer terug in dit boek. Er is iets in de geschiedenis van Missy dat verdrietig is en wat haar leven heeft beïnvloed , maar ook andere personages hebben hun eigen problemen. Het sluit in het boek goed op elkaar aan en de nieuwe vriendschappen zijn van groot belang. Verdriet en tegenslag wisselen af met vriendschap en hoop. De schrijfster heeft een prettige schrijfstijl en het boek leest daardoor makkelijk. De hoofdstukken zijn niet te lang en houden je als lezer constant nieuwsgierig.

Een tweede kans voor Missy is de ideale titel voor dit boek. Missy was eenzaam na een lang leven, waarbij ze rekening hield met anderen. Nu krijgt ze opnieuw de kans om vriendschappen te sluiten en van haar leven te genieten. Een hartverwarmend verhaal met leuke en lieve personages die elkaar steunen en sterker maken en grote rol voor een schat van een hond.