Lezersrecensie
Het kuuroord
Onderzoeksjournaliste Hollie Jensen, bekend van de Netflix-documentaire Bad Medicine, stelt in de reeks de miljardenindustrie rondom alternatieve gezondheidszorg aan de kaak. Met haar onthullende reportages heeft ze al meerdere bedrijven van hun voetstuk gestoten. Al enige tijd heeft ze ook het luxueuze kuuroord The Ice Retreat in de Zwitserse Alpen in het vizier, een exclusieve en mysterieuze plek die wordt gerund door de charismatische Ariël Rose.
Wanneer de negentienjarige Martyn na een behandeling in het kuuroord plots elk persoonlijk contact met zijn moeder verbreekt, schakelt zij Hollie in om uit te zoeken wat er met haar zoon is gebeurd. Hollie krijgt de kans om het kuuroord zelf te bezoeken en grijpt die met beide handen aan. Vastberaden gaat ze op zoek naar de waarheid, met als doel de populaire ijstherapie en de praktijken van Ariël Rose te ontmaskeren.
Het kuuroord is de derde psychologische thriller van Ruth Kelly. Haar eerdere boeken heb ik nog niet gelezen, maar ze staan wel al even op mijn leeslijst. Vanaf de proloog wordt meteen een onheilspellende en mysterieuze sfeer neergezet. We maken kennis met Florence, die versuft ontwaakt en al snel beseft dat ze tegen haar wil wordt vastgehouden. Die dreigende ondertoon blijft vrijwel het hele boek aanwezig. Ook de setting draagt hier sterk aan bij: het besneeuwde landschap, de extreme kou, de afgelegen locatie en de complete isolatie versterken het beklemmende gevoel.
Het verhaal kent een meeslepend plot en wordt verteld vanuit drie perspectieven en verschillende tijdlijnen. Via Martyn en Florence krijgen we inzicht in het verleden en wat er zich eerder heeft afgespeeld binnen het kuuroord. Hollie volgen we in het heden, terwijl ze haar onderzoek uitvoert. Deze opbouw zorgt voor spanning en houdt de vaart erin.
Hollie is echter geen makkelijk personage. Ik vond haar persoonlijk niet erg aimabel, bot en op sommige momenten zelfs ronduit onuitstaanbaar. Ze heeft de neiging om mensen van zich af te stoten, handelt vaak egocentrisch en gebruikt alcohol als verdoving. Tegelijkertijd voel je dat er meer achter haar gedrag schuilt. Dat maakte me nieuwsgierig naar haar verleden: wat heeft haar gevormd tot wie ze nu is, en waar komt haar intense woede richting Ariël Rose vandaan?
Hoewel ik het verhaal grotendeels spannend en intrigerend vond, wist de ontknoping mij persoonlijk minder te overtuigen. Voor mijn gevoel was die wat te aangezet, geforceerd en niet helemaal geloofwaardig. Dat vond ik jammer, omdat het afbreuk deed aan een verder sterk opgebouwde thriller met een beklemmende sfeer en een interessant uitgangspunt.
Wanneer de negentienjarige Martyn na een behandeling in het kuuroord plots elk persoonlijk contact met zijn moeder verbreekt, schakelt zij Hollie in om uit te zoeken wat er met haar zoon is gebeurd. Hollie krijgt de kans om het kuuroord zelf te bezoeken en grijpt die met beide handen aan. Vastberaden gaat ze op zoek naar de waarheid, met als doel de populaire ijstherapie en de praktijken van Ariël Rose te ontmaskeren.
Het kuuroord is de derde psychologische thriller van Ruth Kelly. Haar eerdere boeken heb ik nog niet gelezen, maar ze staan wel al even op mijn leeslijst. Vanaf de proloog wordt meteen een onheilspellende en mysterieuze sfeer neergezet. We maken kennis met Florence, die versuft ontwaakt en al snel beseft dat ze tegen haar wil wordt vastgehouden. Die dreigende ondertoon blijft vrijwel het hele boek aanwezig. Ook de setting draagt hier sterk aan bij: het besneeuwde landschap, de extreme kou, de afgelegen locatie en de complete isolatie versterken het beklemmende gevoel.
Het verhaal kent een meeslepend plot en wordt verteld vanuit drie perspectieven en verschillende tijdlijnen. Via Martyn en Florence krijgen we inzicht in het verleden en wat er zich eerder heeft afgespeeld binnen het kuuroord. Hollie volgen we in het heden, terwijl ze haar onderzoek uitvoert. Deze opbouw zorgt voor spanning en houdt de vaart erin.
Hollie is echter geen makkelijk personage. Ik vond haar persoonlijk niet erg aimabel, bot en op sommige momenten zelfs ronduit onuitstaanbaar. Ze heeft de neiging om mensen van zich af te stoten, handelt vaak egocentrisch en gebruikt alcohol als verdoving. Tegelijkertijd voel je dat er meer achter haar gedrag schuilt. Dat maakte me nieuwsgierig naar haar verleden: wat heeft haar gevormd tot wie ze nu is, en waar komt haar intense woede richting Ariël Rose vandaan?
Hoewel ik het verhaal grotendeels spannend en intrigerend vond, wist de ontknoping mij persoonlijk minder te overtuigen. Voor mijn gevoel was die wat te aangezet, geforceerd en niet helemaal geloofwaardig. Dat vond ik jammer, omdat het afbreuk deed aan een verder sterk opgebouwde thriller met een beklemmende sfeer en een interessant uitgangspunt.
1
Reageer op deze recensie
