Queen of myth & monsters

Queen of Myth and Monsters is het tweede deel in de Adrian x Isolde-romantasyserie van Scarlett St. Clair. Na het veelbelovende eerste boek keek ik reikhalzend uit naar dit vervolg en vooral naar de verdere ontwikkeling van de relatie tussen de hoofdpersonages. Toch moet ik eerlijk toegeven dat dit deel mijn verwachtingen niet helemaal heeft waargemaakt.

Adrian en Isolde hebben elkaar inmiddels gevonden, maar dat betekent niet dat alles plots vlekkeloos verloopt. Integendeel: hun relatie wordt voortdurend op de proef gesteld door woede, onbegrip, ruzies en verdriet, maar ook door liefde en aantrekking. Wat mij hierbij opviel, is dat de nadruk sterk ligt op hun fysieke en seksuele connectie, terwijl de emotionele verdieping tussen beiden onderbelicht blijft. Dat voelde soms wat oppervlakkig, en ik had gehoopt dat de schrijfster hier meer tijd voor had genomen. Ook de relaties met de andere personages zoals Killian, Dragos, Gavriel,.. had in mijn ogen meer uitgediept mogen worden. Hier had de schrijfster zoveel meer mee kunnen doen.

Het verhaal wordt grotendeels verteld vanuit Isoldes perspectief, waardoor we vooral haar gedachten, twijfels en emoties leren kennen. Ze wil niet langer vanaf de zijlijn toekijken, maar zich als koningin inzetten om haar volk te beschermen – en dat maakt haar tegelijk kwetsbaar én strijdvaardig. Ze wordt heen en weer geslingerd tussen angst en de drang om verantwoordelijkheid te nemen, wat haar karakter menselijk en herkenbaar maakt.

De sfeer in dit deel is vaak beklemmend, mysterieus en gespannen. Confrontaties, macht en gevaar spelen een grote rol en worden versterkt door bovennatuurlijke elementen die het verhaal een duistere, bijna mythische lading geven.

De schrijfstijl van Scarlett St. Clair is direct en beeldend. Ze weet emoties en scènes scherp neer te zetten, waardoor je als lezer de spanning en intensiteit goed voelt. Toch had ik graag gezien dat er naast die intensiteit meer psychologische en relationele diepgang was geweest.

Queen of Myth and Monsters biedt opnieuw een meeslepende mix van romantiek, spanning en fantasy, maar blijft voor mij wat steken in oppervlakkigheid. De aantrekkingskracht tussen Adrian en Isolde is onmiskenbaar, maar hun emotionele band had sterker uitgewerkt mogen worden. Isolde’s ontwikkeling als koningin en de mysterieuze, duistere sfeer maken gelukkig veel goed.

Al met al een spannend, maar niet geheel bevredigend vervolg, dat vooral fans van romantasy met een flinke dosis spanning en passie zal aanspreken.