Van weesmeisje tot tropenbruid)

Anna is als vondeling opgegroeid in een  Amsterdams weeshuis . Ze voelt zich daar niet op haar plek en ziet op haar 18e(met nog 2 jaar weeshuis te gaan) een kans om te ontsnappen. Ze reageert op de advertentie van Willem, een ambtenaar in Nederlands-Indië, hij zoekt een echtgenote. Ze wordt gekozen, trouwt met de handschoen en gaat het avontuur tegemoet. 
Op de boot geniet ze van de vrijheid en leest veel boeken. De aankomst in Batavia is onpersoonlijk en ze moet erg wennen, ineens heeft ze personeel! De veel oudere Willem heeft 2 dochters met een inlandse en is niet erg toeschietelijk.
Uiteindelijk wordt het haar duidelijk dat haar huwelijk een farce is, dat ze slechts dient om de carrièrekansen van haar echtgenoot op te krikken, het liefst nog met het baren van een zoon. Maar met behulp van de zorgzame Baboe weet ze dat te voorkomen, Anna wil geen kind uit een liefdeloos huwelijk. 
Anna kan het onrecht en de ongelijkheid in dit land niet aanzien en probeert er iets aan te doen. Wat naïef is, maar toch wordt er iets opgezet door haar toedoen. Ook wordt ze verliefd, maar ze is getrouwd én het is ingewikkeld want....

Anna raakt in een diepe depressie en voelt zich ongewenst en eenzaam. 
Toch heeft het boek een happy end. 
De schrijfstijl van Susan Smit vond ik heel prettig, heel invoelbaar. Het laatste deel had wat langer mogen zijn.