Een slimme puzzel die langzaam in elkaar klikt.

WAT EEN PLOT! Alice Feeney doet het opnieuw: ze zet je op het verkeerde been en laat je tot het einde toe gissen. Haar thrillers zijn niet de razendsnelle pageturners waarbij je ademloos op het puntje van je stoel zit, maar juist intelligente, gelaagde verhalen die langzaam tot bloei komen – en die je aan het denken zetten. Ik houd daarvan.

Het verhaal opent heftig: in het eerste hoofdstuk wordt een baby ontvoerd. Twintig jaar later wordt er een vrouw vermoord in een verzorgingstehuis. Twee misdaden die op het eerste gezicht niets met elkaar te maken hebben, maar waarvan je voelt dat er onder de oppervlakte meer speelt.

De hoofdstukken worden afwisselend verteld vanuit Edith, de koppige tachtiger die haar vrijheid terug wil, haar verzorger Patience – een meisje dat de waarheid niet altijd even nauw neemt – en Clio, Ediths dochter, die kampt met haar eigen demonen. Hun levens kruisen elkaar steeds opnieuw, soms bijna, soms echt, en heel langzaam vallen de puzzelstukjes op hun plaats.

Feeney heeft een scherp oog voor familiedrama en vooral voor de ingewikkelde moeder-dochterrelatie. Liefde, frustratie, loyaliteit en afstand lopen voortdurend door elkaar heen. Mooi vond ik hoe ze het thema “goed” en “slecht” beet pakt: niemand is uitsluitend het één of het ander. Elk personage blijkt meerdere lagen te hebben. Soms verrassend sympathiek, soms verontrustend duister.

Het boek is rijk aan cliffhangers en onverwachte wendingen. Wel vraagt het om geduld: de vele personages, geheimen en tijdssprongen maken dat je echt moet blijven opletten. Maar juist die gelaagdheid maakt het verhaal sterk en zorgt ervoor dat het slot prettig in elkaar klikt – zonder losse eindjes.

Good Bad Girl is opnieuw een intelligente en meeslepende thriller van Alice Feeney. Ideaal voor wie houdt van een doordachte puzzel vol familiegeheimen en morele dilemma’s. Geen hap-slik-weg thriller, maar een verhaal dat onder je huid kruipt.