Heftig

Ik mocht dit boek lezen met de boekenreizigersclub.

De cover straalt vroomheid, kuisheid en reinheid uit. Het lijkt alsof de linker vrouw de rechter vrouw tot orde roept. De titel is wat misleidend; gaat het over meisjes onder de hoede van een Goede Herder of is het een locatie die vernoemt is naar de Goede Herder.
Ik heb eerst de documentaire gezien, die ik al erg schokkend vond.

Het verhaal is opgebouwd uit een proloog en inleiding, die je een goed inzicht geven hoe de locatie De Goede herder tot stand is gekomen. Als afronding is er een waardig epiloog.

Het verhaal begint heftig met het vergeten kerkhof, waar menselijke resten liggen; van wie….. Aansluitend lees je de schrijnende verhalen van diverse vrouwen die in het klooster 6 dagen per week 8 uur per dag hard moesten werken en niet betaald kregen. Alle meisjes die binnenkwamen hadden het al niet gemakkelijk gehad in hun jeugd; vaak gescheiden ouders, mishandelingen van de ouders. Bij hun intrede in het klooster kregen ze een andere naam en een nummer; weg eigen identiteit. Daarnaast werden de meisjes door de diverse zusters hardhandig aangepakt en was er onderling onder de zusters een behoorlijke rivaliteit. Als er dan een zuster aardig was en je daar naartoe ging om je verhaal te doen, gehoord te worden, was juist zij degene die je in bed onzedelijk betaste, wat natuurlijk ook niet klopte. Maar ja wat wisten deze kwetsbare meiden die naastenliefde, genegenheid en aandacht in al hun jonge jaren hadden gemist. Als deze meisjes dan eindelijk uit het klooster kwamen en trouwde was het nog niet gedaan met de ellende. Vaak kregen ze kinderen die hun eerste jaar niet overleefde, de relatie was niet zoals het hoorde, kortom nog steeds niet gemakkelijk voor deze vrouwen.

Gelukkig is er ook een leidster Annie aan het woord, zij probeert nog enigszins wat misstanden o.a. het douchen te bespreken. Helaas werd zij als eigenzinnig door haar zustercollega’s neergezet.
Hoewel er menig keer door de meisjes werd geprobeerd te ontsnappen, lukte dit niet altijd.

Bij de epiloog wordt teruggepakt op het kerkhof, waarbij nu de namen van degene staan die er niet toe deden. Hoewel er veel verloren is gegaan, zullen de meisjes het niet vergeten, de pijn blijft. Gelukkig hebben vele de ware liefde leren kennen en hebben ze steun aan elkaar.

Een prachtig schokkend verhaal, die aanzet tot denken. De documentaire is een perfecte aanvulling om een helder beeld bij de verhalen te krijgen.