Een oud poëziealbum als leidraad

Met een oud poëziealbum als leidraad gaat Claudia Carli op zoek naar de geschiedenis van het Joodse meisje Alie en haar vriendinnen. Slechts zes meisjes hebben de oorlog overleefd.

Alie is 12 jaar oud als ze een poëziealbum voor haar verjaardag krijgt. Ze is dan een opgewekt meisje dat leeft met haar ouders en oudere zus Gretha in Amsterdam. Ze gaat met plezier naar school en speelt in haar vrije tijd buiten met haar hondje Roosje en haar vriendinnen. Als er steeds meer beperkingen worden opgelegd aan Joodse mensen wordt Alie steeds angstiger. Haar klas wordt elke dag leger, telkens zijn er vriendinnetjes van haar "opgehaald". Totdat het onvermijdelijke moment aanbreekt dat ook Alie met haar moeder op transport worden gezet.

Carli heeft zoveel mogelijk de geschiedenis van de personages proberen te achterhalen, het verhaal eromheen heeft ze zelf ingevuld. Dit heeft ze op een mooie en geloofwaardige manier gedaan. Het is een persoonlijk en aangrijpend verhaal over een dapper meisje geworden die door dit boek niet vergeten wordt. Doordat ik het las op 5 mei kreeg dit verhaal nog een extra dimensie.

Mocht je dit boek willen gaan lezen dan zou ik zeker aanraden om te kiezen voor de papieren versie. Het is heel mooi in kleur vormgegeven, vooral de pagina's uit het poëziealbum van Alie maken het tot een uniek en persoonlijk boek.