Lezersrecensie
Fijn verhaal... Maar wel een eerder traditionele thriller
Stephen King gaat altijd wel een beetje mee met de trends... Series werden een ding, dus Stephen King schreef een trilogie... Weerkerende personages werden een ding, en Holly werd geboren.
Zelf vind ik Holly wel een een fijn personage, die me op veel vlakken aan mezelf doet denken. Ze is eerder een soort anti-held, met verschillende issues die niet zo typisch zijn in de meeste thriller-verhalen. Zo is ze b.v. niet verslaafd aan alcohol. ;)
Vrees niet is een vrij vermakelijk verhaal, maar het blijft eigenlijk een vrij klassieke thriller. Wat wel mooi is van thrillerverhalen van Stephen King is de plaats die de misdadigers in het boek krijgen. Vaak gunt Stephen King ons een blik in hun hoofden, wat de verhalen een bijkomende dimensie geven. Zo worden de misdadigers mensen van vlees en bloed in plaats van uitsluitend de slechteriken in het verhaal.
Zijn antipathie voor het christendom (ondanks dat zijn dochter voorganger is, als ik me goed herinner, in een christelijke denominatie) en zijn democratische stemmingsgezindheid komen in het boek misschien wat erg op de voorgrond. En natuurlijk moet er hier en daar ook weer een sneer naar de corona-pandemie worden gegeven.
Verder is het einde vrij anti-climactisch; in dit verhaal heb je twee psychopaten en eigenlijk is er weinig verband tussen de twee en wordt het einde wat snel afgehaspeld. Dus dat kon beter.
Zelf vind ik Holly wel een een fijn personage, die me op veel vlakken aan mezelf doet denken. Ze is eerder een soort anti-held, met verschillende issues die niet zo typisch zijn in de meeste thriller-verhalen. Zo is ze b.v. niet verslaafd aan alcohol. ;)
Vrees niet is een vrij vermakelijk verhaal, maar het blijft eigenlijk een vrij klassieke thriller. Wat wel mooi is van thrillerverhalen van Stephen King is de plaats die de misdadigers in het boek krijgen. Vaak gunt Stephen King ons een blik in hun hoofden, wat de verhalen een bijkomende dimensie geven. Zo worden de misdadigers mensen van vlees en bloed in plaats van uitsluitend de slechteriken in het verhaal.
Zijn antipathie voor het christendom (ondanks dat zijn dochter voorganger is, als ik me goed herinner, in een christelijke denominatie) en zijn democratische stemmingsgezindheid komen in het boek misschien wat erg op de voorgrond. En natuurlijk moet er hier en daar ook weer een sneer naar de corona-pandemie worden gegeven.
Verder is het einde vrij anti-climactisch; in dit verhaal heb je twee psychopaten en eigenlijk is er weinig verband tussen de twee en wordt het einde wat snel afgehaspeld. Dus dat kon beter.
1
Reageer op deze recensie