IJzersterke personages

Wie het eerste verhaal Voor altijd twintig van Sanne Hillemans heeft gelezen, weet dat de schrijfster de lezer graag stof tot nadenken geeft. Zo ook weer met Circus Cesaria: Wat was de drijfveer voor het schrijven van een verhaal dat als thema circus heeft? Is het circus nog wel van deze tijd? Over die laatste vraag zijn de meningen nogal wat verdeeld.
Ondanks dat het op sommige punten in het boek een beetje voorspelbaar is, wordt dit uitgesproken thema weer helemaal hip gemaakt. Misschien niet zo zeer door de verhaallijn, maar wel doordat de personages ijzersterk zijn neergezet. De boodschap van elkaar willen helpen is ook helemaal aangekomen. Van het andere beeld dat je bij een circus krijgt, is helemaal geen sprake. Heftige taferelen waar dierenleed in voorkomt zijn we gelukkig niet tegengekomen. En mocht je de plot niet zo bevredigend vinden, geen nood. Dit verhaal krijgt een vervolg.