Japan

Meteen opvallend zijn de sterke Japanse invloeden in De terugkeer van Layhar. De hoofdstukken worden aangegeven met Japanse karakters. Daarmee komt de liefde die Kirsten Groot zo uitbundig voor Japan voelt, goed naar voren. Lezers worden direct meegesleurd in het avontuur, en krijgen daarbij afwisselend alvast een voorproefje van een interessant achtergrondverhaal waarin al het een en ander duidelijk wordt van de historische gebeurtenissen van de wereld die de auteur geschetst heeft.
Het perspectief draait op een gegeven moment naar Ai. Lezers volgen dus uiteindelijk het volwassen leven van deze elf. De schrijfster zuigt op deze manier makkelijk haar lezers de verhaallijn binnen. Zelfredzaamheid, overleven en een andere kijk op een situatie leren krijgen zijn zaken die hoog in het vaandel staan. Daarnaast komt er een stukje emotieregulatie bij kijken. De manier hoe magie werkt in deze wereld, wordt helemaal uitgediept en duidelijker naarmate het verhaal vordert. Hoewel het verhaal voor een jongere doelgroep is aanbevolen, en Japanse cultuur en woorden versimpeld zijn, kan dit nog altijd lastig zijn voor jongere lezers.
Emoties en gevoelens zijn goed uitgediept. Mooi hoe Kirsten Groot de herinneringen van de personages omschrijft en heeft laten zien. Deze herinneringen geven de karakters een gedegen achtergrondverhaal en de nodige diepgang, waardoor het ook duidelijk is geworden, waarom ze nu zijn wie ze zijn. Ook mooi zijn de extra verhalen, oftewel de folklore en mythen die door enkele personages worden verteld. Deze geven een extra randje beklemming en aan de reis die de karakters doormaken. Uiteraard hebben de karakters een doel waar ze naar moeten streven. De schrijfster brengt haar lezers naar een einde, dat zeker nog een staartje dient te krijgen. Het is een eigenzinnig fantasieverhaal, waarvan de liefhebber van nieuwe werelden zal smullen.