Herkenbare thema's

Loïs Blommenstein weet met Verloren onschuld haar lezers zonder moeite in het verhaal te krijgen. Lola en Jenna, tweelingzussen, vertellen elk vanuit hun eigen perspectief het verhaal. Er is ook een invalshoek voor de mogelijke dader. Daarbij gaat de lezer meteen nadenken, wat de mogelijke reden kan zijn voor het willen vermoorden van meisjes op school. Er is aandacht voor thema’s als anorexia, verkrachting, en ontkenning, onderwerpen die vaker voorkomen onder jongeren dan dat we soms denken. De schrijfster weet zich vooral goed in de personages te verplaatsen. De karakters zijn emotioneel en qua gevoelens heel goed neergezet, waarbij het soms lijkt alsof de reacties misschien wat te overdreven zijn. Gezien de thema’s mag dit ook wel. Hoewel de lezer kan vermoeden waar Blommenstein op aan stuurt, willen de lezers toch weten of hierin een gelijk valt te halen. Het boek is blijkbaar in twee delen opgedeeld, en het is ook een verrassing wanneer het op de helft allemaal ineens heel snel afgewikkeld lijkt te zijn. Het eerste deel eindigt dan ook met de gedachten van de dader. Het speelt zich tevens af in een tijd waarin Hyves en MSN nog levensvatbaar waren. Na een rollercoaster aan spannende, maar vooral heftige scenes wordt het uiteindelijk allemaal netjes afgewikkeld. Een trigger waarschuwing voor geweld is daarbij ook zeer zeker op zijn plaats. Voor de doelgroep een boek met interessante en herkenbare thema’s.