Ware confrontatie

Men zit meteen lekker in het verhaal van Vrije slag. Suzanne Peters laat haar personages meteen heel spontaan en zelfbewust overkomen. Er worden weer twee perspectieven aangesneden. Debra gaat op kamers gaat wonen, terwijl Paul een gepassioneerd waterpolo liefhebber blijkt te zijn. Debra leert Lukas van hetzelfde waterpoloteam kennen, waarin Paul speelt. De auteur weet hoe ze bepaalde details op papier kan krijgen, om zo’n sfeervol mogelijk geheel te bereiken. Ook mooi om te lezen hoe ze andere culturen in het geheel verweeft, en goed om te zien dat Debra weet wat ze wel en niet wil. Door middel van flashbacks wordt kenbaar wat er eerder heel afgespeeld, en dit zorgt voor diverse achtergrondverhalen van de personages.
Een triggerwarning is hier wel op zijn plaats voor chronische ziekten. Peters weet dat rauw te beschrijven namelijk. Er is dus sprake van onderwerpen waar de lezer al dan niet tegen moet kunnen. Toch zal het een niet al te grote belemmering opleveren, want de lezer wil weten hoe de personages met al deze ellende om zullen gaan. Debra en Paul vinden uiteindelijk herkenning en erkenning in elkaar, zeker nadat Lucas na de ontdekking van Debra’s ziekte, de stekker uit hun relatie trekt. De auteur laat heel mooi zien hoe de personages persoonlijke groei doormaken. Ze bouwt het verhaal op tot een ware confrontatie in alle hoeken. Uiteraard komt het uiteindelijk ook weer goed. Een verhaal dat vooral jonge lezers aan het denken zal zetten. Drie-en-een halve ster.