Er zat meer in.

Peter Schaap schreef al tientallen fantasieverhalen of jeugdromans. De meeste van zijn boeken bevatten een link naar de historie.
Zwermtijd is ook een boek van zijn hand, een boek waarin hij een dystopische wereld creëert.
Het verhaal
Grote zwermen insecten heersen over het oppervlakte van de aarde. Geëvolueerd en gemuteerd in grotere formaten dan normaal. De mensheid heeft zich terug getrokken in diepe schachten verdeeld over de aarde.
De huidige heersers zijn niet echt meer geneigd om iets te doen aan hun situatie. Rhania, een rebelse onderzoekster, daarentegen ergert zich mateloos aan de deze situatie.
Wanneer onverwachts een riskante onderzoek aanvraag goedgekeurd wordt kan ze niet wachten om te vertrekken. Tijdens haar onderzoek ontdekt ze dat er nog mensen weten te overleven op het aardoppervlak. Deze nemen haar gevangen en door met hen samen te leven merkt ze dat deze mensen gevrijwaard blijven van de zwermen. Na een ontsnappingspoging ontdekt ze schacht Zwartkloof waar antwoorden op haar wachten.
De heersers van de schachten proberen Rhania voor hun kar te spannen, maar ze volgt liever haar eigen pad. Wat wel zeker is, is dat ze nooit meer ondergronds wil leven.
Mijn gedacht
Het idee van grote insectenzwermen de wereld kaal te laten vreten is redelijk inventief. Het verhaal hierachter, of het waarom, komt maar laat aan bod in het boek.
Het verhaal loopt vlot, mede door een niet te ingewikkelde schrijfstijl te gebruiken. Genoeg kronkels om de lezer bij de les te houden. Sommige passages kunnen de lezer wel even verrassen omdat het lijkt alsof je iets gemist hebt in het verhaal. Sommige sprongen in het verhaal roepen deze gevoelens op.
Rhania is het hoofdpersonage. Dit wordt zeer duidelijk gemaakt omdat zij doorheen het boek bijna overal in beeld is. De uitwerking van de personages, daar zat volgens mij toch meer in. Een nog diepere karakterontwikkeling om de onderlinge dynamiek tussen de personages te versterken.
Het einde
Het einde is goed. Het idee van een extra partij die het verhaal ondersteund werkt versterkend. Niet alle lijnen krijgen de nodige afsluiting of het moet zijn dat er een vervolg komt op dit verhaal.
Conclusie
Een Nederlandstalige auteur die mogelijk meer in zijn mars heeft dan wat er in dit boek uitgekomen is. Sommige bedenkingen van de personages doet de lezer denken dat hij iets gemist heeft. Maar voor de rest een vlot lezend verhaal met een simpele verhaallijn. Je gaat vlot doorheen het verhaal en vraagt je op het einde af of er nu wel of niet een vervolg zou komen. Een vervolg die de nog openstaande onderwerpen kan afsluiten.