Lezersrecensie
Te rap aan het einde van het boek.
Suzanna Esther is niet enkel auteur, maar ook columniste. Ze schrijft blogs en colums voor diverse online magazines en ze is ook actief op social media. Ze debuteerde in 2017 met haar eerste boek Wervelstof, dat oorspronkelijk geschreven was als kortverhaal. In 2018 kwam haar tweede boek De Stem uit. Kamp Alpha is het voorlopig laatste boek dat uit haar schrijverspen is gekropen.
In Nederland breekt een mysterieuze bacteriële infectieziekte uit. Volgens de overheid wordt de ziekte overgedragen door dieren, met name huisdieren. Deze worden dan ook verboden. Een laborant trekt een andere conclusie en Sophie Duval legt de grondbeginselen van een nieuwe politieke partij. De sfeer wordt met de dag grimmiger. Er beginnen mensen te verdwijnen en razzia’s zijn aan de orde van de dag. Arjen en Lisette weigeren te voldoen aan de eisen van de overheid en gaan in het verzet. Hoe ver gaat iemand voor de liefde voor hun dier en wie is er volledig te vertrouwen?
Het verhaal werd geschreven met een zeer vlotte schrijfstijl. Het leest zeer vlot waardoor je rapper aan het einde bent dan je zou willen. Op bijna elke pagina hangt er een grimmige, zelfs dreigende sfeer. Die dreiging wordt naarmate het verhaal vordert meer en meer voelbaar.
De personages zijn genoeg uit gewerkt. Hun onderlinge verstandhoudingen worden zeer mooi weergegeven. Dit zorgt ervoor dat de lezer echt begrijpt met welke gevoelens ze worstelen. Vooral de liefde voor hun huisdier wordt via kleine momentjes zeer duidelijk.
In het slot komen bepaalde tijdlijnen terug samen maar blijft men in spanning afwachten wat er nog zou kunnen gebeuren. Men wordt nog altijd bestookt met onverwachte elementen. Je weet als lezer nog altijd zelf niet wie er te vertrouwen is en wie niet.
Conclusie
Een zeer spannend boek met een dreigende sfeer die naar het einde toe de hoogte in gaat. Met een einde waardoor je niet anders kunt dan wachten op een vervolg. Een boek waarvan je het jammer vindt dat het uit is, maar dat je niet rap genoeg kunt uitlezen om te weten hoe het afloopt.
In Nederland breekt een mysterieuze bacteriële infectieziekte uit. Volgens de overheid wordt de ziekte overgedragen door dieren, met name huisdieren. Deze worden dan ook verboden. Een laborant trekt een andere conclusie en Sophie Duval legt de grondbeginselen van een nieuwe politieke partij. De sfeer wordt met de dag grimmiger. Er beginnen mensen te verdwijnen en razzia’s zijn aan de orde van de dag. Arjen en Lisette weigeren te voldoen aan de eisen van de overheid en gaan in het verzet. Hoe ver gaat iemand voor de liefde voor hun dier en wie is er volledig te vertrouwen?
Het verhaal werd geschreven met een zeer vlotte schrijfstijl. Het leest zeer vlot waardoor je rapper aan het einde bent dan je zou willen. Op bijna elke pagina hangt er een grimmige, zelfs dreigende sfeer. Die dreiging wordt naarmate het verhaal vordert meer en meer voelbaar.
De personages zijn genoeg uit gewerkt. Hun onderlinge verstandhoudingen worden zeer mooi weergegeven. Dit zorgt ervoor dat de lezer echt begrijpt met welke gevoelens ze worstelen. Vooral de liefde voor hun huisdier wordt via kleine momentjes zeer duidelijk.
In het slot komen bepaalde tijdlijnen terug samen maar blijft men in spanning afwachten wat er nog zou kunnen gebeuren. Men wordt nog altijd bestookt met onverwachte elementen. Je weet als lezer nog altijd zelf niet wie er te vertrouwen is en wie niet.
Conclusie
Een zeer spannend boek met een dreigende sfeer die naar het einde toe de hoogte in gaat. Met een einde waardoor je niet anders kunt dan wachten op een vervolg. Een boek waarvan je het jammer vindt dat het uit is, maar dat je niet rap genoeg kunt uitlezen om te weten hoe het afloopt.
4
8
Reageer op deze recensie
