Bloedblaren

Liv heeft in haar jaren al heel wat meegemaakt zowel op school, pesten, als thuis, zonder moeder, opgroeien. De vader van Liv blijft alleen achter met Liv en heeft geen idee hoe daarmee om te gaan. Dit resulteert in een, naar de beleving van Liv, een kille opvoeding. Liv wordt niet gezien zo komt dat op haar over. Haar vader heeft geen weet van haar pestverleden of wil het niet weten. Schrijnend vond ik het verhaal van het feestje en hoe Liv dat beleefd heeft tekent het verhaal. Je niet gezien weten, niet gehoord. Haar jeugd wordt een weg door de wereld van psychiatrie. Dit verhaal vertelt het verhaal van de jong volwassen Liv die een weg door het leven probeert te vinden. Om haar pijn dragelijker te maken gaat ze eigenhandig een huis verbouwen, een veilige plek creëren die ontbreekt in haar leven. Maar de verbouwing kost tijd en het besef dat die veilige plek ook in jezelf te vinden is levert nog veel pijn, verdriet, depressie en nachtmerries op. Liv zoekt haar uitlaatklep in cross-fit, een manier van fitness die gewichtheffen, atletiek en gymnastiek combineert. Het kwam op mij als heel extreem over.
Ik ben zelf een heel positief ingesteld persoon die ook getekend is door het leven en alles wat er gebeurt is maar ben nooit depressief geweest. Dit boek neemt je mee in het hoofd van Liv en laat je de zwaarte van leven die zij ervaart voelen. Ik werd echt somber van dit boek en kon het ook niet in een keer uitlezen. In eerste instantie dacht ik wat waardeloos dit lees ik niet voor mijn plezier tot ik besefte dat Naomie door haar schrijfstijl dit bij mij teweegbracht en dat is behoorlijk uniek wat mij betreft.
Het verhaal is zo opgebouwd dat verleden en heden door elkaar lopen, dan ben je in het heden en dan weer in het verleden, door dagboekfragmenten b.v. , maar toch nergens in verwarring de verhaallijn loopt door en gaat naadloos over van het heden naar het verleden en weer terug. De schrijfstijl is ook prachtig met zinnen die de situatie zo mooi weergeven. “Ik draag mezelf door dit leven heen. Misschien is dit ook wel het beste wat ik kan bereiken. Ik heb een huis, een lief dier, ik kan wat maken met mijn handen en ik ben goed in sport. Maar ik sta hier alleen in de nacht en weet niet wat ik met al mijn warmte aan moet, ik heb altijd een teveel en lijd aan een grenzeloos tekort.”
Kortom een absoluut uniek boek dat ik niet snel zal vergeten, daarom 4 sterren van mij.