De kampschilders

De kampschilders heeft een mooie omslag en is een mooie gebonden uitgave met kleurenillustraties
De Kampschilders van Jan Brokken gaat over de auteur zijn beide ouders Han en Olga in een verhaal over de tijd dat ze in Bali in jappenkampen zaten, daar ontmoeten ze de kunstenaars
Rudolf en Willem die in in hetzelfde kamp zat als Han, de vader van Jan Brokken, en Maria in hetzelfde kamp als zijn moeder Olga.
Het verhaal is opgedeeld in drie delen.
De verhalen van deze levens zijn vervlecht in dit boek. Het is meeslepend en ontroerend en het laat zien hoe kunst in onmenselijke omstandigheden een redding kan zijn.Wie artistieke talenten bezat, kon daar tijdens de Tweede Wereldoorlog in jappenkampen ook privileges aan ontlenen, kunstenaars zorgden met hun werken op zijn minst voor troost en afleiding. De kunstwerken die in de kampen werden gemaakt, lieten de ergste gruwelen buiten beeld.
Jan Brokken heeft heel goed overgebracht hoe de situatie en de sfeer is, ook de voortdurende angst is goed voelbaar tijdens het lezen. Een menselijk en persoonlijk verhaal hoe Brokkens ouders ieder hun eigen manier omgaan met hun kampverleden Pijnlijk om te lezen dat zijn vader vele nachtmerries heeft door het trauma en nog steeds maakt hij zelf een grote omweg als hij een hond ziet die niet aangelijnd is. In het kamp kon elk moment een hond met rabiës opduiken, wie gebeten werd was ten dode opgeschreven. Omdat zijn broers altijd bang waren voor honden, werd Jan Brokken dat ook.
De schrijfwijze is prettig en neemt je direct helemaal mee in het verhaal.
De enkele kleurenillustraties zoals bijvoorbeeld het zelfportret van Willem Hofker zijn een fijne toevoeging
Het boek heeft mij geraakt en ontroerd, en zal nog wel een tijdje door mijn hoofd blijven spelen.