Heerlijk boek

Heerlijk boek om tijd voor te nemen. Dik, ongeveer 950 bladzijden, maar "waren er maar meer pagina's", zoals een van de aanbevelende teksten (uit een recensie in het NRC) op de achterkant vermeldt. Dit is het ouderwetse lezen, het deed me terugdenken aan een tijd waarin ik me als puber dagenlang afgezonderd van de wereld kon opsluiten in een avonturenboek. Waarmee ik overigens niet bedoel te zeggen dat "Lelieblank, scharlakenrood" een jeugdboek zou zijn.

Omdat het verhaal zich afspeelt in het Londen van 1875 en het ook stilstaat bij de enorme standsverschillen, het sociale onrecht en de grote armoede in de slechte wijken heb je al gauw de neiging om het te vergelijken met een roman van Dickens. Maar Fabers schrijfstijl is heel anders. In de eerste plaats minder compact en minder gebruik makend van de typische Dickens-overdaad aan scherp getekende volkse typetjes. Ook inhoudelijk zou Dickens zich omgedraaid hebben in zijn graf: prostitutie is een centraal thema in het verhaal, met bovendien enkele expliciete erotische beschrijvingen. Het boek bevat ook niet de typisch christelijk moralistische boodschap en de vaak zwart-wit getekende tegenstelling tussen goed en kwaad die Dickens door zijn verhalen weefde.

Een boek van deze tijd dus. Je leeft mee met alle personages, voor wie je ook allemaal begrip kunt hebben. Want geen van allen is een expliciete slechterik. Als het boek al een boodschap heeft, dan is het de gelijkwaardigheid van de seksen, waar het in 1875 in Engeland nogal aan schortte. Maar veel belangrijker is dat het gewoon spannend is. Geen thriller, maar op een heel andere manier. Mooie sfeertekeningen, je waant je in een andere wereld.