Paddy laat zich niet kisten.

Jarenlang runde schrijver Jeremy Massey met zijn vader een uitvaartonderneming in Dublin. Maar liefst 23 jaar lang liep hij met het idee rond een boek over deze branche te schrijven. En nu is hij daar eindelijk: De laatste vier dagen van Paddy Buckley. Heb je, net zoals ik, ook altijd gedacht dat het beroep van begrafenisondernemer doodsaai zou zijn? Nou dan ken je doodgraver Paddy Buckley nog niet.

Sinds het overlijden van zijn vrouw en hun ongeboren kind werkt Paddy dag en nacht bij Gallagher’s uitvaartonderneming in Dublin. Tijd om een nieuwe vrouw te ontmoeten gunt hij zichzelf niet. Maar dan is daar Lucy, een kersverse weduwe. Bij het doornemen van de uitvaart, van haar pas gestorven man, raakt hij op slag verliefd op haar. Terwijl de formulieren nog moeten worden ingevuld duiken Lucy en Paddy al in bed. Tja, iedereen verwerkt zijn/ haar verdriet nu eenmaal op zijn eigen manier. Terwijl Paddy de knappe weduwe troost blaast zij spontaan haar laatste adem uit. Paddy slaat doodsangsten uit als hij aan het rapport van de lijkschouwer denkt. Met zijn hoofd nog bij Lucy stapt hij in de auto en rijdt Donal Cullen aan, broer van topcrimineel Vincent Cullen. Hoewel Paddy Dublin met dit dodelijk ongeluk een grote dienst bewezen heeft, vreest hij nu voor zijn eigen leven. De volgende morgen krijgt Paddy het verzoek de begrafenis van Donal te regelen. Vincent laat de begrafenisondernemer weten dat hij er alles aan zal doen de moordenaar van zijn broer te vinden.

Het verhaal is hilarisch en behoorlijk over de top. Maar tussen de regels door is de schrijver ook best serieus. We lezen over het verdriet na het overlijden van zijn vrouw en krijgen een goed beeld van het werk van een begrafenisondernemer. Jeremy gaat niets uit de weg. Als lezer krijg je meteen een spoedcursus opbaren. Altijd handig. Je weet maar nooit wanneer je dit nodig hebt. En wie had er ooit gedacht dat die saaie man in het zwarte pak er zo’n heftig liefdesleven op na hield? En dat hij net als zijn cliënten zijn geest van zijn lichaam scheiden kan? Oké die van hem gaat er met wat spirituele oefeningen weer in terug terwijl die van zijn cliënten ten hemel stijgen. Eén ding vind ik een beetje jammer. De cover van het boek is nogal saai. Bij het zien ervan verwacht je niet dat het hier om zo’n een grappig verhaal gaat. Misschien dat Paddy’s eigen doodskist een beter alternatief zou zijn geweest. De deksel iets opengeschoven…. Paddy laat zich niet kisten door Vincent en zijn kornuiten, wel door zijn collega’s van Gallagher’s