Niet alleen de avond is ongemak

Jas is 10 jaar als zij haar oudste broer Mathies door een ongeluk verliest. Zij blijft achter met een oneindig groot schuldgevoel. Dat komt door haar verzoek aan God om het leven van haar broer te nemen in plaats van Dieuwertje, haar konijn, waarvan zij vermoed dat die wel eens voor de kerst de hoofdmaaltijd zou kunnen zijn. Vanaf dit moment besluit zij niet meer te poepen (‘Niets wat ik niet kwijt wilde hoefde ik vanaf nu nog te verliezen’), hetgeen in het boek één van de pogingen is van de eenzame Jas om met deze ingrijpende gebeurtenis om te gaan.
We worden stap voor stap de kinderwereld van Jas binnengeleid. Zij voelt zich als 10 jarige zeer verantwoordelijk haar beide ouders, broer en zus die na de dood van Mathies stap voor stap de regie op het leven kwijtraken. Uiteindelijk nog eens nadrukkelijk bevestigd door het uitbreken van Mond- en KlauwZeer waardoor de gehele veestapel (haar vader is boer) geruimd moet worden. Een verantwoordelijkheid die uiteindelijk ook voor haar te zwaar blijkt te zijn.
Het taalgebruik in dit boek is fenomenaal met prachtige zinnen en taalvondsten, afgewisseld met schokkend beschreven gebeurtenissen. En tocht vormt het één geheel passend in de belevingswereld van een tienjarige. Erg mooi. Zeker voor een debuut.